Δέκα λεπτά κράτησε η αναμονή έξω από το σούπερ μάρκετ. Όσο κράτησε και η κλήση στο κινητό της Βαρβάρας με τη Χριστίνα. Το μόνο που πρόλαβα να ακούσω καθαρά είναι πως η Βαρβάρα αναρωτιόταν αν του αρέσει. Και η φίλη Χριστίνα απαντούσε σε μια ομαδική (κλήση) συμπερασμάτων ότι αυτό το λύσαμε του αρέσεις. Ενώ όλες μαζί αναφώνησαν πως αυτό απ’ ότι φαίνεται δεν αρκεί.
Κάπως έτσι αυτά τα δέκα λεπτά μετά στο διάδρομο με τα τυριά εγώ σκεφτόμουν τις φίλες της Βαρβάρας. Και κυρίως αυτή τη νέα ανομολόγητη διαταραχή. Αυτό το “του” αρέσεις αλλά δεν αρκεί. Γιατί να μην είναι όλα εύκολα όπως τότε με τον Θανασάκη στο Δημοτικό; Του άρεσαν οι κοτσίδες σου, τα κοκαλάκια σου βγαίνατε στο διάλειμμα και τα φτιάχνατε τρώγοντας παγωτό.
Γιατί δεν γίνεστε όλοι σαν τον Θανασάκη να μην καίμε το μυαλό μας με υποθέσεις; Ή γιατί δεν γυρνάμε πίσω στο Δημοτικό; Είναι αχρείαστο αυτό το ΑΛΛΑ μετά το “του” αρέσεις. Μετά θα έπρεπε να συνεπάγεται ραντεβού, σεξ, βόλτα. Να έχεις ρε παιδί μου την τίμια ευκαιρία σου. Όχι να ξεροσταλιάζεις πάνω από τα κινητά με τα φιλικά συμβούλια να ψάχνουν τι κρύβεται πίσω από την αδράνεια.
Σκέφτομαι βέβαια πως πολλά του “αρέσεις” έμειναν σε ένα αόριστο pause γιατί τα σκότωσε κάποιος ενεστώτας.
Ή μια εξίσου αόριστη επιστροφή. Αυτό το προφανές ότι είχε κι εκείνος ζωή και ανεξόφλητους λογαριασμούς πριν προκύψεις εσύ.
Σκέφτομαι επίσης ότι από τότε που μπήκαν οι καραντίνες στη ζωή μας αντί να ρισκάρουμε γίναμε όλοι πιο επιφυλακτικοί. Ή μάλλον έγιναν όλοι τους πιο ήσυχοι.
Λες και θα πέσει κανένα βραβείο σε αυτόν που φλερτάρει λιγότερο ή σ’ εκείνον που κάνει δύο βήματα μπρος και πενήντα πίσω.
Δεν ξέρω τι γίνεται με τις Βαρβάρες που ζουν ανάμεσα μας και τους αναποφάσιστους μνηστήρες. Αλλά εγώ ανάμεσα στη μοτσαρέλα και το Gouda Oλλανδίας κατέληξα σε κάποια βασικά συμπεράσματα.
Δεν χρειάζεται να περιμένεις κανέναν να αποφασίσει αν του αρέσεις ή όχι.
Πρώτον γιατί η αναμονή σκοτώνει περισσότερο κι από τις προειδοποιήσεις πάνω στον καπνό της μαμάς μου. Και δεύτερον γιατί έχει χάρη να κάνεις άλμα και να λες ξεκάθαρα τι θέλεις, όταν το θέλεις και όπως το θέλεις.
Βοηθάς να εκλείψει αυτή η διαταραχή από τους άντρες.
Ίσως γίνεις Πρέσβειρα στον τομέας της έκφρασης ή σε κάποια εισαγωγικά μαθήματα φλερτ.
Όσο πιο πολύ αναλύεις κάτι, τόσο περισσότερο χάνεις την ουσία και τη μαγεία του.
Όλοι έχουμε τα θεματάκια μας. Άλλοτε είναι η έκφραση, άλλοτε η εμπιστοσύνη. Το point είναι να πηγαίνεις προς τα εκεί που πιστεύεις ότι θα αντέξεις περισσότερο. Όχι, σε αυτόν που θα αλλάξεις ή θα καταλάβεις αλλάζοντάς τον.
Κρατήστε τις ομαδικές συζητήσεις για να καταλήξετε στο τέλειο φόρεμα ή για μετά που θα πρέπει να μάθουμε πως ήταν το πρώτο ραντεβού.
Με λίγα λόγια αν θες να αρκεί που του αρέσεις, dare to jump. Αλλιώς βράστα!