Skip to main content

Aρκετές γυναίκες ανακαλύπτουν τις αναζητήσεις που κάνει ο σύντροφός τους στο Υοu Porn και σοκάρονται σε τέτοιο βαθμό, που φτάνουν ακόμα και στο χωρισμό, επειδή τις θεωρούν απαράδεκτες. 

Είναι λογικό λοιπόν να αντιδράς τόσο ακραία, όταν υποπέσει στην αντίληψή σου με τι φτιάχνεται ο σύντροφός σου- εκτός από εσένα; Aρχικά να πούμε ότι η φαντασίωση λέγεται έτσι επειδή συνήθως μένει στη σφαίρα του απραγματοποίητου, άρα δεν θα γίνει απαραίτητα πραγματικότητα. Λέγεται φαντασίωση επειδή ερεθίζει τον εγκέφαλό του ατόμου, χωρίς να πρέπει οπωσδήποτε να γίνει ρεαλιστική εμπειρία. Αν λοιπόν ανακαλύψεις με κάποιον τρόπο τι φαντασιώνεται ο σύντροφός σου ή σου το εξομολογηθεί και νιώσεις άβολα με αυτό, πως θα πρέπει να το διαχειριστείς; Και που ακριβώς τοποθετούνται οι δικές σου φαντασιώσεις μέσα σε αυτό το πλαίσιο;

O Μatt Tilley, ένας κλινικός ψυχολόγος και λέκτορας σεξολογίας στο Πανεπιστήμιο Curtin, λέει ότι σύμφωνα με μελέτες, οι φαντασιώσεις μπορούν να έχουν θετικό αντίκτυπο στη σεξουαλική ικανοποίηση, όμως μπορούν να προκαλέσουν και προβλήματα εάν τα ζευγάρια δεν βρίσκονται στην ίδια σελίδα. Αν λοιπόν νιώσεις άβολα με τους ανομολόγητους πόθους του συντρόφου σου καλό είναι να μάθεις περισσότερα γι αυτούς, ώστε να βοηθηθείς στην αντιμετώπισή τους.

Αρχικά δεν πρέπει να δεχθείς πίεση να αγκαλιάσεις τη φαντασίωση του άλλου εάν δεν είσαι έτοιμη, όπως τονίζει η ελληνικής καταγωγής σεξολόγος Κασσάνδρα Μουρίκη. Μερικές φορές, οι φαντασιώσεις μπορεί να περιέχουν φετιχιστικά ή βίαια στοιχεία, αλλά όχι απαραίτητα εγκληματικά. Αν λοιπόν νιώθεις κατά την αφήγηση ότι δεν σου αρέσει αυτό που ακούς και παραβιάζει τις κόκκινες γραμμές σου, ή ακόμα χειρότερα αυτό συμβαίνει στην πράξη κατά την προσπάθεια να γίνει αυτή η φαντασίωση πραγματικότητα, οφείλεις να το σταματήσεις. Δεν είναι συναινετικό σεξ. Και το μη συναινετικό σεξ δεν πρέπει να συμβαίνει.

Ορισμένες φορές συνδέουμε τις ερωτικές φαντασιώσεις με την σεξουαλική εμπειρία ενός ατόμου, λέει ο Matt Tilley. Θα πρέπει να κάνουμε όμως τον διαχωρισμό ανάμεσα στις σκέψεις και στην πράξη. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Το ότι κάποιος έχει ονειρευτεί κάτι δεν σημαίνει ότι το έχει κάνει, και σε καμιά περίπτωση ότι θα το κάνει στο μέλλον. Μπορεί να παραμείνει απλώς σκέψη. “Αυτές οι πνευματικές διαδικασίες ποικίλλουν εξαιρετικά από άτομο σε άτομο και είναι πολύ προσωπικές. Παρόλα αυτά αρκετές φορές περιλαμβάνουν κοινούς παρονομαστές, όπως ας πούμε την πολυσυντροφικότητα, παιχνίδια ρόλων, ομοφυλοφυλικά σενάρια καθώς και παιχνίδια κυριαρχίας-υποταγής” λέει ο Μatt Tilley.

Πόσο συνδέεται η πίστη με τις σεξουαλικές φαντασιώσεις;

Οι φαντασιώσεις κυρίως εξυπηρετούν τους ανθρώπους στο να έρθουν σε οργασμό ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή κάνουν κανονικό σεξ με ένα πραγματικό ταίρι. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές, το άτομο που την ώρα που κάνει σεξ με κάποιον άλλον κλείνει τα μάτια του και ονειρεύεται αυτό που τον ερεθίζει, δεν το λέει στον άλλο. Επίσης, όπως τονίζει η Κασσάνδρα Μουρίκη, μερικές φορές κάποιος φαντασιώνεται επίτηδες κάτι που τον φτιάχνει γιατί δεν μπορεί να ολοκληρώσει με άλλο τρόπο και άλλες φορές απλώς δεν μπορεί να ελέγξει τις σκέψεις του. Μπορεί να τις έχει εμπνευστεί από παλαιότερες σεξουαλικές εμπειρίες, από ταινίες πορνό, από βιβλία, ταινίες ή από διηγήσεις άλλων. Υπάρχουν όμως και οι πρωτογενείς φαντασιώσεις, αυτές που γεννάει η φαντασία του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.

Το καλό με τις φαντασιώσεις είναι ότι μπορούν να μείνουν εκεί που βρίσκονται, στην ασφάλεια του μυαλού και να μην γίνουν ποτέ πραγματικότητα, κι αυτό είναι που συμβαίνει συνήθως όπως εξηγεί η Κασσάνδρα Μουρίκη. Οι περισσότεροι δε άνθρωποι, δεν τις μοιράζονται με κανέναν κι αυτό είναι ok. Είναι άλλωστε κάτι εξαιρετικά προσωπικό και δεν έχει καμιά υποχρέωση να τις αποκαλύψει κάποιος, καθώς ίσως αισθάνεται ότι είναι ντροπιαστικές, ή πως θα κριθεί και θα απορριφθεί. Μια πολύ συχνή περίπτωση η οποία δημιουργεί ενοχές, είναι όταν η φαντασίωση κάποιου περιλαμβάνει στοιχεία βιασμού, καθώς κανείς πραγματικά δεν επιθυμεί να βιαστεί. Κι όμως, είναι εντελώς οξύμωρο το γεγονός ότι σύμφωνα με μια έρευνα του 2008,  γυναίκες σε ποσοστό από 31% έως 57% έχουν φαντασιώσεις που περιλαμβάνει σεξ παρά τη θέλησή τους. Αυτό μπορεί να πιστοποιήσει ότι οι φαντασιώσεις είναι κάτι που αφορά μόνο το απραγματοποίητο καθώς καμιά από τις ερωτηθείσες γυναίκες δεν θα επιθυμούσε να βιαστεί στην πραγματική ζωή. Η Κασσάνδρα Μουρίκη εξηγεί: “Oι άνθρωποι ερεθίζονται στην ιδέα ότι κάποιος τους παίρνει τον έλεγχο, αυτό όμως είναι κάτι που συμβαίνει μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο φαντασιακό πλαίσιο.”

Σε αυτό συμφωνεί και ο Matt Tilley, λέγοντας: “Aυτή η φαντασίωση αφορά περισσότερο το γεγονός ότι επιτρέπεις νοητικά στον εαυτό σου να απολαύσεις μια τέτοιου είδους εμπειρία χωρίς ενοχές, παρά την πραγματική επιθυμία να σου αφαιρέσει κάποιος την αυτονομία.” Στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι θέτουν όρια γιατί διαφέρει πολύ από την φαντασία. Η φαντασία μπορεί να είναι αχαλίνωτη.

Ας επιστρέψουμε όμως στις άβολες φαντασιώσεις του συντρόφου σου. Αν αυτές πράγματι σε κάνουν να νιώθεις άσχημα τότε πρέπει να του το επικοινωνήσεις προσπαθώντας να αποφύγεις όμως την κακή κριτική ή το shaming από τη στιγμή ειδικά που τόλμησε και τις μοιράστηκε μαζί σου. Μπορείς όμως να πεις ευγενικά που τοποθετείσαι ή να δηλώσεις εάν θέλεις ή δεν θέλεις να γίνεις μέρος τους. Αρκετές φορές μπορεί να αναρωτηθείς “ Γιατί έχει φαντασιώσεις; Δεν του αρκώ εγώ;” Πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Μην τα μπλέκεις. Δεν επηρεάζει το ένα το άλλο και δεν σημαίνει ότι δεν του είσαι αρκετή.

Ο Matt Tilley αναφέρει ότι το σεξουαλικό μας ιστορικό μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσουμε στο άκουσμα των ακραίων φαντασιώσεων του συντρόφου μας. Για παράδειγμα: “Είναι απόλυτα κατανοητό και σεβαστό αν στο παρελθόν έχουμε πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης, να μην θέλουμε καθόλου να ακούμε, να μοιραζόμαστε ή να λάβουμε μέρος σε  φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν βία. Αν τις ακούσουμε, τότε μάλλον θα ξυπνήσουν σκοτεινές μνήμες και δεν θα μας αρέσει καθόλου αυτό που φτιάχνει τον σύντροφό μας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κάνουμε κάτι που δεν συνάδει με τις αρχές μας, τα πιστεύω και τα θέλω μας, ούτε να δεχθούμε απαραίτητα κάτι που μας σόκαρε όταν το μάθαμε.”

Μεγάλη σημασία πάντως έχει να εντοπίσουμε ποια είναι η ρίζα του προβλήματος, γιατί δηλαδή μας ενοχλεί αυτό που μάθαμε, ώστε να ξέρουμε πως να το διαχειριστούμε.

Όσον αφορά στο πως να αντιδράσουμε στο άκουσμα των φαντασιώσεων του συντρόφου μας, η Κασσάνδρα Μουρίκη προτείνει να περιμένουμε να το επεξεργαστούμε μέχρι να τοποθετηθούμε. Πάρε το χρόνο σου, σκέψου το, ρώτησε ίσως κάποιον ειδικό και όταν έχεις μεταβολίσει την κατάσταση γύρνα να κάνεις τη συζήτηση μαζί του. Μπορείς επίσης να ρωτήσεις πράγματα για να καταλάβεις καλύτερα, αλλά όχι να κρίνεις. Θα είναι πιο εποικοδομητικό και θα σε βοηθήσει να πάρεις απαντήσεις. Ειδικά εάν κάποιος σε εμπιστευτεί και σου εκμυστηρευτεί τα εσώψυχά του που παλαιότερα δεν ομολογούσε κάτι σημαίνει. Μπορείς να δείξεις κατανόηση, χωρίς όμως να μπεις στη διαδικασία να δοκιμάσεις. Τέλος, σύμφωνα με τον Matt Tilley, αν νιώσεις ότι δεν σε εκφράζουν αυτά που άκουσες, τουλάχιστον εξήγησε τους λόγους. Ο καλύτερος δρόμος είναι πάντοτε αυτός του διαλόγου.