Skip to main content

Ένα από τα πλέον κλασσικά παιχνίδια που όλοι σχεδόν έχουμε παίξει στα εφηβικά μας, και όχι μόνο, χρόνια είναι το «θάρρος ή αλήθεια», επιλέγοντας ή να αντιμετωπίσουμε μία πρόκληση ή να απαντήσουμε με ειλικρίνεια σε μία ερώτηση. Και μάλλον θα ήταν αρκετές οι φορές που όλοι μας δυσκολευτήκαμε με τη συγκεκριμένη επιλογή και μείναμε να κοιτάζουμε τους συμπαίκτες μας γεμάτοι αμφιβολία και αμηχανία. Κι αν δεν θέλαμε να φέρουμε κανέναν σε δύσκολη θέση με τις ερωτήσεις μας, σκαρφιζόμασταν κάτι θαρραλέο να ζητήσουμε. Κι αν πάλι ντρεπόμασταν να θέσουμε εγχειρήματα, βρίσκαμε κάποια ανώδυνη ερώτηση να κάνουμε.

Δύσκολη επιλογή, σίγουρα. Ξεκάθαρη όμως κατά τα άλλα. Ή έτσι τουλάχιστον νομίζαμε.

Στην πραγματική ζωή όμως τι γίνεται;

Ποιο είναι εκείνο το θαρραλέο που θα καλύψει το κενό της αλήθειας; Ποια είναι εκείνη η πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ώστε να αποφύγουμε την αλήθεια; Γιατί το παιχνίδι μπορεί να λέγεται «θάρρος ή αλήθεια», αλλά στη ζωή δεν είναι τελικά και τόσο ξεκάθαρο ποιο είναι το ένα και ποιο το άλλο.

Κι αν το θάρρος είναι να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις που σου θέτει η ίδια η ζωή, τότε δεν πρέπει να δεις κατάματα την αλήθεια; Κι αν η αλήθεια είναι εκείνη που θα σου τσακίσει τα φτερά και θα σου ρημάξει το είναι, τότε δεν απαιτείται θάρρος για να την αντιμετωπίσεις;

Από την άλλη, ίσως αυτό το όχι και τόσο αθώο τελικά παιχνίδι να μας έμαθε ότι όταν φοβόμαστε την αλήθεια ή θέλουμε να την αποφύγουμε για τον οποιοδήποτε λόγο, απλά να επιλέγουμε να κάνουμε κάτι θαρραλέο για να τη γλιτώσουμε.

Μπορεί όμως για εμάς να είναι «θάρρος», αλλά για τον άλλον που του κρύβουμε την αλήθεια, τι είναι;

featured photo: @the_brookedavis