Skip to main content

Ας μιλήσουμε αντικειμενικά για ένα άκρως υποκειμενικό ζήτημα. Ας μιλήσουμε για την επικοινωνία που θυμίζει φλερτ, που μας αρέσει, που δεν είναι κακό αλλά και δεν «πρέπει» και που τελικά λίγο- πολύ «ταλαιπωρεί» τη γενιά μας.

Διαβάζω σε έρευνες πως οι περισσότερες γυναίκες απατούν γιατί δεν νιώθουν ευτυχισμένες μέσα στη σχέση τους αλλά φοβούνται και να την τερματίσουν. Στο μεταξύ οι άνδρες απατούν λέει κυρίως για λόγους επιβεβαίωσης.

Και το ‘texting’ ή ‘sexting’ πως επηρεάζει τις σχέσεις μας σε αυτό;

Οι απαντήσεις διαφέρουν. Κάποιοι θα σου πουν πως στη σημερινή εποχή, ειδικά με την παρουσία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα μηνύματα αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα. Άλλοι πάλι θα διαφωνήσουν, ίσως γιατί γνωρίζουν από πρώτο χέρι πόσο αναζωογονητικό είναι για τη σχέση τους το να μπορούν να έχουν την ελευθερία κινήσεων στο να φλερτάρουν ή να επικοινωνήσουν με έναν άγνωστο όποτε το θέλουν, με τον τρόπο που το θέλουν και κυρίως όταν το θέλουν.

Το ‘sexting’ αποτελεί έναν ακόμη όρο στο σύγχρονο λεξικό των ερωτικών σχέσεων.

Μέσα στις υποκατηγορίες που πλέον υπάρχουν, μεταξύ του ελεύθερος και δεσμευμένος, ήρθε να προστεθεί το απλό και αθώο texting για να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τις κατά τα άλλα μπερδεμένες συναισθηματικές σχέσεις των ανθρώπων. Διότι αν είσαι single, θεωρητικά το πρώτο πράγμα που σου είπαν να κάνεις είναι αυτό: Να μιλήσεις, να στείλεις, να ακολουθήσεις όλες τις σύγχρονες εκφάνσεις και σημερινές δομές, αποφεύγοντας να απιστήσεις. Αποφεύγοντας να γίνεις και το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση. Κι αν είσαι αυτός ή αυτή που βρίσκεται στην ίδια τη σχέση;

Εδώ τα πράγματα θεωρητικά περιπλέκονται και πρακτικά είναι στο χέρι σου να παραμείνουν σε φυσιολογικά επίπεδα. Εάν οι πράξεις σου συνάδουν με την συμπεριφορά σου και τα συναισθήματα που με ειλικρίνεια πρεσβεύεις απέναντι στη σχέση σου, τότε κατά πάσα πιθανότητα το ‘texting’ για εσένα αποτελεί ένα μέσο κοινωνικοποίησης. Εάν από την άλλη, οι πράξεις σου συγκαταλέγονται σε ένα γενικότερο φάσμα συναισθηματικής απιστίας – είτε σωματικής (ακόμα κι αν δεν υπάρχει σωματική επαφή με κάποιο τρίτο πρόσωπο), τότε το αθώο φλερτ και η φιλική επικοινωνία είναι πολύ πιθανό να ταρακουνήσει τα θεμέλια της σχέσης σου. Και το ερώτημα εδώ είναι το εξής: Είναι αυτό ένα τρανταχτό δείγμα απιστίας;

Εξαρτάται. Εξαρτάται από τον άνθρωπο και κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει κανείς να καθορίζει τα όρια της απιστίας και της επικοινωνίας. Γιατί στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή, θα βρεθούν πολλοί που θα σου πουν πως  το ‘texting’ ή ακόμα και το ‘sexting’, αποτελούν αναπόσπαστο πλέον κομμάτι της ζωής μας. Θα μου πεις εσύ τι λόγο έχεις να τους πιστέψεις; Θα σου απαντήσω κανέναν. Γιατί αν η σχέση σού καλύπτει όλα όσα αναζητάς μέσα από τα απλά μηνύματα, κι αν ο έρωτας μοιάζει πολύ καλύτερος για εσένα εκτός οθόνης, τότε δεν έχεις κανέναν λόγο να ενοχοποιήσεις την ανταλλαγή μηνυμάτων που ορισμένες φορές επιλέγεις να κάνεις. Εκτός κι αν δεν είσαι σίγουρος/η για τον λόγο που επιλέγεις να το κάνεις. Και τελικά επιστρέφουμε από εκεί που ξεκινήσαμε. Το όλο ζήτημα είναι υποκειμενικό.

Η διαχωριστική γραμμή

Η βασική γραμμή που διαχωρίζει μια τυχαία πράξη από μια πράξη με νόημα και υποσχέσεις είναι το πόσο κρυφή παραμένει. Αν δηλαδή είσαι από τους ανθρώπους  που επιλέγεις να διαγράφεις μηνύματα από το κινητό σου, μη τυχόν και πέσουν στα χέρια του καλού ή της καλής σου, τότε το μονοπάτι που ακολουθείς μοιάζει λιγάκι ζοφερό και οι σκοποί σου είναι κατά μια έννοια, επικίνδυνοι.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος όμως. Ή άλλη όψη, εκείνοι που αποτελείται συνήθως από σχέσεις, ανθρώπους και ζευγάρια που δεν χωράνε μέσα σε ταμπού και ηθικούς φραγμούς, υποστηρίζει το εξής: Kάθε σχέση διαφέρει. Κοινώς; Τα όρια καθορίζονται από τα άτομα που την αποτελούν. Οι γκρίζες ζώνες χρωματίζονται από τα ‘πιστεύω’ του καθενός και η σχέση τοποθετεί τις κόκκινες γραμμές της γύρω από αυτό που θεωρητικά γνωρίζουν και οι δύο ότι αποτελεί «εμπόλεμη ζώνη». Αν δηλαδή το ταίρι μας ενοχλείται από συγκεκριμένες συμπεριφορές μας, τότε αυτό από μόνο του αποτελεί την απάντηση στο ερώτημα του αν αυτό που ονομάζουμε ‘texting’ ή ‘sexting’ είναι αθώο ή όχι. Κι αν τελικά τα θέλω του ζευγαριού δεν συμπίπτουν, ούτε και η ιδιοσυγκρασία, τότε η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι: Γιατί συνεχίζεις να πράττεις κάτι που θα πληγώσει τον άνθρωπο σου; Κι αν δεν σε νοιάζει που θα τον πληγώσεις, τότε γιατί παραμένεις σε αυτή τη σχέση;

Σπίρτα και φωτιά: Τα πετάς ή τα χρησιμοποιείς τελικά;

Για να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση του προβληματισμού, έχω να σου πω πως τα μηνύματα που ανταλλάσσεις θα παραμένουν αθώα όσο θα παραμένουν και οι προθέσεις σου. Γιατί το φλερτ δεν είναι κακό, ούτε όταν το δέχεσαι ούτε όταν το προσφέρεις. Το φλερτ, και μάλιστα το online, υπήρχε πάντα μόνο που τώρα αντικαταστάθηκε με νέους όρους και αυτό είναι κυριολεκτικά εντάξει.

Ξέρεις τι δεν είναι εντάξει; Να μην έχουμε ξεκαθαρίσει στον εαυτό μας τι σημαίνει για εμάς φλερτ. Να μην έχουμε όρια. Να μη σεβόμαστε τη σχέση μας και πρωτίστως τον εαυτό μας. Όλα αυτά ξεχωριστά αλλά και μαζί δεν είναι εντάξει. Και η δική μου απάντηση είναι απλή, σίγουρα όμως διαφορετική για τον καθένα. Το μόνο που αξίζει να σκεφτούμε όταν είμαστε σε μια σχέση είναι πως θα μας φαινόταν αν αυτό που πράττουμε, μας το έκανε ο/η σύντροφος μας. Κοινώς, αντιστροφή ρόλων. Και ναι, εκεί θα βρεις και την απάντηση που ψάχνεις!

featured photo: ©Τwenty20/@agalokos