Skip to main content

Μεγαλώσαμε με “happy endings” ή πιο απλά με παραμύθια που τελείωναν και ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Αλλά στην πραγματικότητα στο μεσοδιάστημα κανένας δεν μας είπε τι γίνεται.

Αν αυτοί που βάζουν τα θέλω τους σε “pause” όταν τα επαναφέρουν είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Αν τέλος πάντων επέζησαν ατόφια ή ψόφησαν στην αναμονή.

Δεν μας είπε κανείς αν όντως το να περιμένει κανείς -ή και επιμένει- είναι αρετή και μπορεί να σταθεί νικητής. Ή αν είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα της Ιστορίας ότι ο Οδυσσέας όντως γύρισε και η Πηνελόπη ήταν εκεί και τον περίμενε.

Στην πραγματική ζωή την έξω από διηγήσεις, μύθους και έρευνες η αναμονή είναι αυτή που σκοτώνει τα πάντα. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Σου λέει ή θα βρεις τα κότσια να το ζήσεις τώρα που γουστάρεις ή αν το βάλεις στο ψυγείο θα σαπίσει. Κι ίσως είναι η τρίτη μεγαλύτερη αλήθεια -τις άλλες δύο αν με διαβάζετε τις ξέρετε- που έχω γράψει για τις σχέσεις.

Ο χρόνος δεν είναι ποτέ φίλος μας και όποιος φεύγει δεν γυρίζει να ξαναζήσει το ίδιο ακριβώς πράγμα. Δηλαδή και να γυρίσει οι πιθανότητες να τα καταφέρει είναι απειροελάχιστες.

Το ότι θα βρεις κάποιον στη θέση που τον άφησες -ακόμα και μόνο του- δεν σημαίνει ότι θα είναι ο ίδιος.

Το διάστημα που μεσολάβησε όσο ήσασταν χωριστά- εκτός αν μιλάμε για 1-2 μήνες – θα τον έχει αλλάξει. Μπορεί να έχει σκληρύνει για να αποδεχτεί την απώλεια, το κενό. Ή  απλά να το έριξε έξω χωρίς να ενδιαφέρεται για το μετά. Απλά για να περάσει πιο αναίμακτα το τώρα.

Η αμφιβολία θα έχει ήδη δημιουργήσει τις ρωγμές της.

Κι άντε μετά να εμπιστευτείς. Κι άντε μετά να πεις “μαζί σε όλα”. Ποια όλα δηλαδή όταν στην πρώτο δίλλημα αυτός έφυγε.

Αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά.

Ή τέλος πάντων “μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται”. Και μην ακούσω  δικαιολογίες του στυλ “οι συγκυρίες/τα εμπόδια/δύσκολη περίοδος” κλπ. Γιατί πολύ απλά όποιος θέλει κάνει. Σκαρφαλώνει βουνά, ανάβει πυρσούς, κόβει δέντρα, κουρεύει γκαζόν, αλλά ΚΑΝΕΙ.

Οπότε κάντε μου τη χάρη και κρατήστε τις αναμονές για τον οδοντίατρο, την τράπεζα άντε και τα τυροκομικά στο σούπερ μάρκετ. Στις σχέσεις οι αναμονές είναι αχρείαστες και όποιος τις πιστεύει να έτοιμος να παίξει με σημαδεμένη τράπουλα. Πόσες πιθανότητες του δίνετε να κερδίσει;

featured photo: @arief_pt