Skip to main content

Δεν αρκεί να ερωτευτείς  αν δεν μπορείς να αγαπήσεις σωστά. Φυσικά και υπάρχει σωστό και λάθος στη αγάπη. Αν δεν υπήρχε όλα θα ήταν χλιαρά. Όλοι θα ζούσαμε τα ίδια πράγματα. Δε θα κάναμε λάθη, δεν θα προσπαθούσαμε. Μια ίδια σελίδα στη ζωή μας κάθε μέρα.

Το διαφορετικό σωστό, αυτό προστάζει η αγάπη. Να κρατάς ένα χέρι αλλά όχι όποιο χέρι είναι απλά διαθέσιμο. Το χέρι που σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια. Αυτό να ψάχνεις και αυτό να κρατήσεις σφιχτά όταν το βρεις.

Αρκεί να αγαπήσεις όταν βρεις αυτόν που θα προσέχει τις λεπτομέρειες. Αλλά δεν θα κολλάει (ούτε κωλώνει ) στις διαφορές

Αρκεί να αγαπήσεις όταν αφήσεις να σε πλησιάσει αυτός που θα μπει στον κόσμο σου και θα ξεχάσεις πως ήσουν χωρίς αυτόν. Γιατί η πραγματικότητα θα ξεπερνά κάθε παραμύθι.

Αρκεί να μπορείς   να βελτιώνεσαι –χωρίς να καταπιέζεσαι

Η αγάπη πρέπει να υπάρχει για να νιώθεις πως αλλάζεις παράλληλα με τον άλλο. Και τώρα πια να μπορείς  να αγαπήσεις  το σύμπαν όλο γιατί νιώθεις γεμάτη. .

Αρκεί να μοιράζεσαι-χωρίς δεύτερες σκέψεις

Από την πρώτη μπουκιά στο ντόνατς που στάζει σοκολάτα μέχρι τις πιο άβολες σκέψεις σου. Αυτές που φοβόσουν μέχρι χτες να ξεστομίσεις για να μη δεις την πόρτα ν’ ανοίγει. Και μετά να κλείνει πάλι δυνατά και μετά σιωπή.

Αρκεί  να νιώθεις οικειότητα

Σαν την αίσθηση της χνουδωτής ρόμπας που ρίχνεις στους ώμους σου πριν ανοίξεις το νετφλιξ. Και σαν τη φρεσκάδα του face routine πριν πέσεις για ύπνο.  Δεν υπάρχουν ενδιάμεσα, δεκανίκια, φίλτρα και φτιασιδώματα. Απλά αγνά και ακατέργαστα έτσι πρέπει να νιώθεις όταν αγαπάς.

Αρκεί  να δίνεις δίχως ανταλλάγματα

Αν υποψιαστεί πως είναι δανεική την πάτησες… Πρέπει να δίνεις χωρίς να περιμένεις να πάρεις πίσω και δίχως να μετράς τι κάνει ο άλλος. Γιατί αν περιμένεις να πάρεις για να δώσεις, να μετρήσεις για να ισοφαρίσεις τότε δεν είναι αγάπη μάτια μου, είναι συνδιαλλαγή.

Αρκεί να πηγαίνεις χωρίς φόβο

“Ο φόβος είναι φίλος που παρεξηγεί” λέει ένας στίχος από ένα τραγούδι του Mayer. Δεν ξέρω αν ο φόβος είναι φίλος, αλλά σίγουρα υπάρχει σε κάθε σχέση. Φωλιάζει σε κάθε συναίσθημα και το μόνο του κατόρθωμα είναι να σου βάζει τρικλοποδιές.  Να σκοντάφτεις πάνω σε διλήμματα, σε μη, σε “δεν πρέπει”. Ενώ μέσα σου ξέρεις πως στην αγάπη απλά πηγαίνεις.

Αρκεί να μην υπάρχει εγωισμός

Αγάπη χωρίς πείσματα δεν έχει νοστιμάδα. Άλλο τα πείσματα, τα χαριτωμένα είπα είπες που τελειώνουν με δυνατή ανακωχή και…σεξ (τις περισσότερες φορές!).Και άλλο τα αγύριστα και απόλυτο εγώ δεν κάνω πίσω που καμιά φορά λέγεται, ακούγεται και δυστυχώς εννοείται απόλυτα.

Η αγάπη πρέπει να είναι καταφύγιο και η πιο δυνατή ομάδα. Αυτή που θα σε περιμένει πάντα σπίτι (σου). Ακόμα και όταν θα βρίσκεσαι σε σκηνή, στο δάσος ή στο ψηλότερο βουνό.

Θα αψηφήσει τα μαθηματικά και τους κανόνες, το δύο θα είναι πάντα ένα και το Μαζί η πιο γλυκιά προϋπόθεση.