Τελευταίο άρθρο του μήνα μ’ ένα εκατομμύριο deadlines να με κυνηγούν και με τη Δήμητρα της καρδιάς μας να ωρύεται στο γραφείο να παραδώσουμε πριν τις 9. Βοηθάτε με να κατέβει έμπνευση φώναζα όλη μέρα στις κολλητές. Ώσπου μ’ άκουσαν εκεί ψηλά κι έλαβα το εξής μήνυμα: Tελικά τον θέλω πίσω ακόμα ρε Ιωάννα ή είναι εγωισμός;
Μήνυμα φίλης που χώρισε στην αρχή του καλοκαιριού. Έπειτα έκοψε τα μαλλιά της κι έφυγε σεζόν. Τώρα μάκρυναν τα μαλλιά, τέλειωσε η σεζόν και γύρισε πίσω με απορίες. Γιατί αυτό το κακό έχουν τα καλοκαίρια όταν τελειώνουν. Παίρνουν πίσω το μαύρισμα κι αφήνουν ένα κρακ στη μέση της καρδιάς.
Άλλοτε για καλοκαιρινούς έρωτες που δεν πρόλαβες να χορτάσεις ή να καταλάβεις αν άξιζαν να πάρουν μια πιο main θέση στη ζωή σου. Άλλοτε πάλι για κείνους που έφυγαν πριν προλάβει να σβηστεί από το μαγιό η πρώτη λευκή γραμμή.
Δεν ξέρω αν οι έρωτες που λιώνουν και παγώνουν μπορούν να σωθούν.
Κοινώς με τις Αναστάσεις δεν το πολύ έχω. Ότι τελειώνει, τελειώνει. Γνώμη μου. Αν πάλι κάνει κάποιο come back είναι για να ειπωθούν όσα δεν ειπώθηκαν ή απλά τίθεται κάποιος εγωισμός επί τάπητος.
Επίσης δεν ξέρω αν με τα πισωγυρίσματα μπορεί όντως να ταϊστεί εγωισμός.
Δηλαδή οκ εσύ χώρισες, έκλαψες, άλλαξες 180 μοίρες τη ζωή σου για να ξεχάσεις. Τώρα τι σοί δικαίωση είναι να γυρίζει πίσω αυτός που σε έκανε κομμάτια, δυσκολεύομαι να καταλάβω. Να μου πεις π.χ ότι δεν σε άφησε ποτέ να καταλάβεις ότι χωρίσατε στ’ αλήθεια, να το καταπιώ. Να μου πεις ότι ήρθε και μπαστακώθηκε δίπλα σου στο μπιτσόμπαρο με ντάλα τον ήλιο για να τον συγχωρέσεις όσο εσύ σερβίρεις μοχιτάρες στους 40 βαθμούς υπό σκιά, πάλι να το σκεφτώ.
Όμως επειδή οι παραπάνω περιπτώσεις συμβαίνουν once in a lifetime, κούνα λίγο το κεφάλι να αιματωθεί ο εγκέφαλος.
Και ξεχωρίστε τη ρεβάνς από το γυρίζω πίσω και ετοιμάζομαι για βουτιά μεγατόνων στο κενό. Αλλά πάνω απ’ όλα σταμάτα να ψάχνεις και συμπαραστάτες στο δράμα σου. Να βαφτίζεις τον γυρισμό ως την ευκαιρία για το απόλυτο Μαζί.
Αν υπήρχε απόλυτο ή παντοτινό ή αν επρόκειτο για το άλλο σου μισό, δεν θα χωρίζατε ούτε για μισή στιγμή.
Δεν θα περίμενε να σε δει μισή κι εξουθενωμένη, αλλά ανανεωμένη στο τέλος του καλοκαιριού για να πειστεί ότι σε θέλει πίσω. Εσύ με τη σειρά σου δεν θα ρωτούσες καν αν τον θέλεις πίσω από συναίσθημα ή για τη ρεβάνς.
Όταν ρωτάμε τους άλλους για τις επιλογές μας σε τέτοιες περιπτώσεις είναι γιατί περιμένουμε να μας πούνε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που ήδη μέσα μας πιστεύουμε. Για να γίνουμε κι εμείς οι ακροατές των δραμάτων σας, άτυποι συνεργοί σε λάθος αποφάσεις.
Η φίλη για την ιστορία βγήκε για ένα αχρείαστο ποτό κι ετοιμάζεται για το επόμενο λάθος της. Γιατί καμιά φορά αυτό που επιτρέπουμε να συμβεί δεν είναι μοίρα ή πεπρωμένο, αλλά ο χαρακτήρας μας. Αυτός που μόλις ξημερώσει θα στέλνει μόνος του στο Messenger και θα ρωτάει γιατί μπλέκεις με τύπους που σε πληγώνουν.
Και η απάντηση θα είναι πάντα η ίδια: Γιατί ΕΣΥ το επιλέγεις! Άουτς..!!
featured photo: ©pexels/@MART PRODUCTION