Όσο σκέφτομαι τις περιπτώσεις που είναι καλύτερο να είσαι single παρά σε μια “σχεδόν” σχέση τόσο νιώθω πως είναι άπειρες. Είναι άπειρες οι περιπτώσεις που χίλιες φορές να είσαι μόνη σου παρά με κάποιον που δεν νιώθει ούτε στο 1% ότι “κάτι” έχετε, με κάποιον που δεν σε σέβεται, με κάποιον που μεγαλύτερο κακό σου κάνει από ότι καλό.
Ας πάρουμε όμως τις περιπτώσεις με τη σειρά. Γιατί ήρθε η ώρα να μάθεις πότε είναι καλύτερο να μην αναζητάς μανιωδώς μια “στο περίπου” σχέση.
- Είναι καλύτερο το να μην έχεις κάποιον να στείλεις ένα μήνυμα από το να στείλεις και να σου απαντήσει μεθαύριο ή, ακόμα χειρότερα, ποτέ.
- Είναι προτιμότερο να κάτσεις σπίτι σου και να λιώσεις στο Netflix παρά να κάνεις τέσσερις ώρες να ετοιμαστείς για να σου ακυρώσει -όπως πάντα τελευταία στιγμή- το ραντεβού.
- Είναι πολύ καλύτερο να βγεις με τους φίλους σου και να περάσεις τέλεια από το να περιμένεις πότε θα σου στείλει -μεθυσμένο σίγουρα- μήνυμα για να πας σπίτι του.
- Είναι πιο παραγωγικό να αναλύεις το πως θα προχωρήσεις στη δουλειά σου ή στη ζωή σου γενικότερα από το να αναλύεις σε ποια έκανε like, γιατί σου έστειλε καληνύχτα και όχι καληνύχτα με φιλάκι και γιατί χθες είπε ότι ήταν κουρασμένος αλλά τελικά βγήκε.
- Είναι πολύ καλύτερο να παραδεχτείς ότι ακόμα δεν έχεις βρει αυτό που ψάχνεις από το να πείσεις τον εαυτό σου, και τους γύρω σου που ματάκια έχουν και βλέπουν, πως αυτό το τοξικό άτομο που είναι δίπλα σου είναι ό,τι έψαχνες.
- Είναι τέλειο το να καταφέρεις να δώσεις εσύ η ίδια στον εαυτό σου την αγάπη που χρειάζεσαι παρά να δώσεις αυτήν την αγάπη στον πρώτο που θα συναντήσεις στο διάβα σου.
Τέλος, είναι προτιμότερο να δηλώνεις ότι είσαι single παρά ότι είσαι σε μια περίπλοκη κατάσταση. Καλύτερα μόνη και ευτυχισμένη παρά “διπλή” και μέσα στη μιζέρια.