«Οι ερωτευμένοι είναι τρελοί».
Αυτή η φράση ανήκει στον υπέροχο Νίτσε, ο οποίος περιγράφει ακριβώς την κατάσταση της «τρέλας» που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από την κλινική της μορφή. Ποια είναι όμως τελικά τα πραγματικά σημάδια της «τρέλας» όταν αυτή κάνει τα πρώτα της βήματα στη ζωή σου;
Σε κάποιους συμβαίνει για μια φορά σε όλη τους τη ζωή. Σε κάποιους άλλους κάθε μέρα.
Άλλοι το περνούν μοναχικά και κάποιοι άλλοι το διατυμπανίζουν με τον πιο δυνατό τρόπο. Ο έρωτας ναι, είναι στα αλήθεια μια υπερβατική κατάσταση κι αν έλειπε δεν θα ήταν μόνο οι άνθρωποι και ο πολιτισμός μας φτωχότερος, θα ήμασταν και εμείς οι ίδιοι ως ατομικές οντότητες λιγάκι πιο ελλιπείς.
Ο έρωτας φαίνεται ότι είναι η συναισθηματική δύναμη που επηρεάζει τις νευρικές και χημικές αντιδράσεις και τη γενικότερη φυσιολογία του εγκεφάλου. Δεν είναι τυχαίο πως σε πολλές έρευνες ερωτευμένων ζευγαριών, έχει παρατηρηθεί ότι το μυαλό ενός ερωτευμένου ατόμου αλλάζει ενώ η καρδιά του τείνει να λειτουργεί πιο καλά και οι χτύποι της να είναι πιο ομαλοί.
Όχι, δεν χρειάζεσαι εγκεφαλογράφημα ούτε και καρδιογράφημα για να καταλάβεις αν αυτό που νιώθεις τόσο εσύ όσο και το αντικείμενο του ενδιαφέροντος σου είναι πράγματι έρωτας. Παρατήρησε τα παρακάτω σημάδια και είναι βέβαιο πως θα αναγνωρίσεις την αλήθεια πίσω από το ερωτικό σκίρτημα που αισθάνεσαι στην καρδιά σου!
Η αντίσταση
Εσύ με αυτόν; Αποκλείεται! Αν κάθε φορά μετά από μια πρώτη γνωριμία, ξεστόμιζες αυτή τη φράση και έβαζες πέντε ευρώ στον κουμπαρά σου, μπορεί να μην είχες λύσει κανένα οικονομικό σου πρόβλημα, σίγουρα όμως θα δίσταζες λιγότερο μπροστά από μια βιτρίνα καταστήματος.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι όταν ένα πρόσωπο μάς κινεί το ενδιαφέρον, συνήθως παρατηρείται πως μπορεί και να απέχει χιλιόμετρα από το πρότυπο του άνδρα ή της γυναίκας που μας έλκυε μέχρι χθες.
Στην αναζήτηση του ιδανικού συντρόφου πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν τα κοινωνικά πρότυπα, ακόμα περισσότερο όμως επιδρά η γονεϊκή φιγούρα του αντίθετου φύλου και η σχέση που έχουμε αναπτύξει μαζί του μέσα στα χρόνια.
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο λοιπόν να παρατηρεί ένας άνδρας ή μια γυναίκα άρνηση στην επιλογή του εκάστοτε ερωτικού συντρόφου που μπορεί πολύ εύκολα να ερμηνευτεί τη στιγμή που θα αναλογιστούμε το πρότυπο της μητέρας ή του πατέρα που διαμορφώθηκε μέσα μας ως άξονας για τον κατάλληλο, ή τον ακατάλληλο της ζωής μας.
Τα όνειρα για το μέλλον
Τον γνωρίζεις μόνο δέκα λεπτά, χρόνος που αποδείχτηκε υπεραρκετός ώστε να στριμώξεις το επίθετό του δίπλα στο όνομά σου για να δεις πως τελικά ακούγεται. Μια ώρα αργότερα έχεις τηλεμεταφερθεί στο κοινό σας μέλλον.
Ένας έρωτας που δεν έχει την αίσθηση ότι είναι αιώνιος δεν ξεκίνησε ποτέ.
Αυτή είναι η ουσία του έρωτα όμως, η ανάγκη μας να συγχωνευτούμε και να ζήσουμε με το αντικείμενο του έρωτά μας είναι αιώνια. Η τάση αυτή έχει καταγραφεί μέσα μας από τα παιδικά ακόμα χρόνια, είτε μέσα από τη διήγηση των παραμυθιών, των ιστοριών και των ταινιών αργότερα που μας πέρασαν το μήνυμα πως ο αληθινός έρωτας και η πραγματική αγάπη κρατάει για πάντα. Ανεξαρτήτως φυσικά του αν τελικά αυτό ισχύει ή δεν ισχύει στην πραγματικότητα.
Η υπέρβαση της πραγματικότητας
Όχι, ο πίνακας ανακοινώσεων στην Αττική Οδό δεν γράφει ο «Γιώργος είναι ερωτευμένος με την Μαρία». Γράφει: «Καθυστερήσεις στην έξοδο τάδε». Εμείς όμως είμαστε πολύ ερωτευμένοι για να το δούμε. Κι έτσι, αντί να βγούμε στην έξοδο που μας αναφέρει η ανακοίνωση, καταλήγουμε να «κολλάμε» στην κίνηση, μα πιο πολύ στη σκέψη ότι ο έρωτας έχει τη δύναμη να κινήσει γη και ουρανό.
Η αίσθηση ευφορίας αλλά και πόνου που ο έρωτας έχει την τάση να προκαλεί, είναι αρκετή για να μας απομακρύνει από κάθε τι ρεαλιστικό, λογικό και πραγματικό. Οι σωματικές αλλαγές αλλά και οι συναισθηματικές αντιδράσεις μας κάνουν να εστιάζουμε στον έρωτα σαν μια δύναμη ακατανίκητη και ανεξάρτητη που τελικά δύσκολα χαλιναγωγείται και έτσι απλά παραδίνουμε ό,τι μέχρι τώρα είχαμε ως άμυνα ή όπλο υπεράσπισης του ‘εγώ’ μας.
Όταν είμαστε ερωτευμένοι…
Όταν είμαστε ερωτευμένοι τα προβλήματα της καθημερινότητας φαίνονται λιγότερο σημαντικά. Τα αντιμετωπίζουμε πιο ανάλαφρα, φτάνουμε ακόμη και να χαμογελάμε σε εκείνον τον άνθρωπο που αντιπαθούμε φριχτά. Μήπως λοιπόν δεν έχουν τελικά άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι ο έρωτας είναι το καλύτερο αντίδοτο στην κρίση αλλά και στη ζωή γενικότερα;
Γιατί σε τελική ανάλυση ξέρεις κάτι;
Ο έρωτας όπως κι αν τον φορέσεις ή σε φορέσει, είναι αγχολυτικός. Είναι αντικαταθλιπτικός και αναζωογονητικός! Αρκεί το κάθε άτομο να έχει τα απαραίτητα εφόδια στήριξης του εαυτού του ώστε να τον βιώσει ως μια θετική εμπειρία ζωής και μόνο. Γιατί ο έρωτας (κακά τα ψέματα) είναι ένα φάρμακο για την ψυχή! Το παίρνεις, ηρεμείς, ξανά γεννιέσαι και τελικά γιατρεύεσαι μια για πάντα!