Σε είδε, τον είδες. Τα βλέμματά σας διασταυρώθηκαν μόνο για 2 δευτερόλεπτα, αρκετά όμως για να του γεννηθεί η επιθυμία να σε κατακτήσει. Όχι απλά να σε γνωρίσει, να σε κατακτήσει. Πρόσεχε τι σου λέω.
Ρώτησε φίλους και γνωστούς, βρήκε τα social σου, σε βομβάρδισε με φωτεινές καλημέρες, γλυκές καληνύχτες κι όμορφες κουβέντες κατά τη διάρκεια της μέρας. Μαζί ξυπνούσατε, μαζί δουλεύατε, μαζί κοιμόσασταν αλλά από απόσταση. Η τεχνολογία σας έφερνε κοντά με μια απόσταση ασφαλείας. Άρχισε να σου γίνεται συνήθεια και στις πέντε μέρες, μετά από μακρόσυρτες συζητήσεις, γέλια, εκμυστηρεύσεις, άγχη, χαχανητά και μυστικά μηνύματα εν ώρα εργασίας, σου ζητάει να βρεθείτε.
Πετάς στα σύννεφα
Νομίζεις πως ερωτεύεσαι. Του λες πως είσαι αρκετά ήρεμη σε αυτήν τη φάση της ζωής σου και φοβάσαι πως με τόση σύμπνοια μεταξύ σας, θα μπλέξετε. «Μα έχουμε ήδη μπλέξει», σου απαντά. Βρίσκεις μια αφορμή και συναντιέστε πατώντας το 6. Στην αρχή υπάρχει λίγο άγχος και αμηχανία μα γρήγορα αισθάνεσαι άνετα κι αρχίζεις να αναρωτιέσαι πού βρισκόταν αυτός ο άνθρωπος τόσα χρόνια. Ταιριάζετε σε όλα! Στη μουσική, στις ταινίες, στις συνήθειες, στον τρόπο που σκέφτεστε. Σε φιλά στο δεύτερο ραντεβού. Είναι επίσημο. Ζεις το όνειρο.
Οι μέρες περνούν σαν γλυκανάλατη ρομαντική κομεντί με άφθονο έρωτα, γέλια, σφιχτές αγκαλιές, πρωινό στο κρεβάτι και ταινίες με ποπ κορν το βράδυ. Όταν δεν είστε μαζί σε βομβαρδίζει με μηνύματα, κλήσεις, βιντεοκλήσεις γιατί «θέλω να σε βλέπω συνέχεια, μου λείπεις μικρό». Σε ψάχνει συνέχεια, αρχίζεις και νιώθεις πως «τον έχεις» και τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσά σας. Είστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Το πρώτο τρίμηνο περνά νεράκι κι εσύ πετάς στο συννεφάκι σου. Αρχίζεις να σκέφτεσαι τη συγκατοίκηση, αφήνεις την οδοντόβουρτσά σου στο σπίτι του κι αυτός τις παντόφλες του στο δικό σου. Πόση ευτυχία να χωρέσει μέσα σου!
Ώσπου αρχίζει να αργεί να απαντήσει στα μηνύματά σου
Αυτός που σε κλάσματα δευτερολέπτου έκανε την ειδοποίηση στο κινητό σου να ανάβει. Πέντε, δέκα λεπτά στην αρχή, μετά μια ώρα. Έπειτα ώρες κι ύστερα μέρα. Βλέπεις πως είναι ενεργός στα social αλλά κάνει πως δεν βλέπει το μήνυμά σου. Αρχίζει και σε λούζει κρύος ιδρώτας, το στομάχι σου σφίγγεται. Τι έγινε έτσι ξαφνικά, γιατί άλλαξε, αναρωτιέσαι.
Ο ίδιος προφασίζεται πολλή δουλειά, άγχος, κούραση, πως παραμέλησε τους φίλους του, τους γονείς του και ζητάει κατανόηση. Τα ραντεβού σας μειώνονται, τα ακυρώνει ή δεν κάνει πλέον πλάνα για το μέλλον. Του δίνεις χώρο και χρόνο, δεν θες να τον πιέζεις. Θες να μην είσαι σαν τις άλλες που γκρινιάζουν, που απαιτούν, που ζορίζουν. Αλλά μέσα σου σε καίει. Αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάποια άλλη ή απλά του «τελείωσε». Κι αν συμβαίνει κάτι από τα δύο, γιατί δεν σου το λέει και σε τυραννά;
Σου κόβεται η όρεξη από τη στενοχώρια
Βλέπεις πως τον χάνεις και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Δεν πιάνουν τα παλιά κολπάκια στο κρεβάτι, που κι αυτό έχει αραιώσει, ούτε και τα inside jokes σας. Τον αισθάνεσαι απών. Ανεβάζεις πυρετό, του το λες κι αυτός το περνά με ένα «περαστικά μικρή». Παλιά έτρεχε κάτω από το σπίτι σου για να σου κλέψει ένα μόνο φιλί, τώρα που τον χρειάζεσαι έχει «υποχρεώσεις». Παρακολουθείς σαν τρελή τα social του προσπαθώντας να βγάλεις κάποιο συμπέρασμα. Κάποιο ύποπτο like, κάποιο τραγούδι που ανεβάζει, κάποιο σχόλιο. Η έρευνα αποδεικνύεται άκαρπη. Στη δουλειά σε φλερτάρει ο νέος συνάδελφος, αλλά εσένα το μυαλό σου είναι σε Εκείνον. Μέχρι που αποφασίζεις να κοιτάξεις κατάματα αυτό που συμβαίνει- φεύγει.
Ένα μήνα μετά και τρία κιλά ελαφρύτερη, του κάνεις την Κουβέντα
Δεν νιώθεις καλά με αυτό που συμβαίνει, τον νιώθεις απόμακρο κι όλα αυτά τόσο ξαφνικά χωρίς λόγο κι αιτία. Μασάει τα λόγια του καθώς μιλάει στρέφοντας το βλέμμα του μακριά από το δικό σου. Δεν ακούς πια τι λέει και δεν έχει σημασία. Ξέρεις πως αξίζεις έναν άνθρωπο να σε κοιτάει στα μάτια ακόμη και την ώρα του χωρισμού. Αξίζεις σεβασμό κι όχι να σε βάζουν στον πάγο χωρίς κάποια εξήγηση. Χωρίς να τον διακόψεις, σηκώνεσαι και φεύγεις ενώ εκείνος σε κοιτά με απορία. Σε χώρισε, ζήτησε χρόνο, ζήτησε κάτι άλλο, ούτε και ξέρεις. Δεν άκουσες τίποτα πέρα από το «κοίτα, μικρή..», πέρα από τη στιγμή που απέφυγε τα μάτια σου. Πρέπει να προχωρήσεις μπροστά κι αυτό κάνεις.
featured photo: @Florin