Γιατί η απιστία είναι μια βαριά προσβολή κι εσύ οφείλεις να την αντιμετωπίσεις με αξιοπρέπεια.
Η απιστία είναι βαριά κι ασήκωτη. Πολύ περισσότερο δε, αν πίστευες ότι η σχέση σου είναι οκ, ότι δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο και ότι σε καμία περίπτωση, δεν θα μπορούσε κάτι τέτοιο να σου συμβεί. Nα όμως, που η πραγματικότητα σε διέψευσε πανηγυρικά κι εσύ πρέπει να βρεις τρόπο να την αντιμετωπίσεις.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι η απιστία εκτός του ότι σε πληγώνει, κυρίως σε θυμώνει. Κι εσύ κάπου πρέπει να διοχετεύσεις αυτό τον θυμό. Το εύκολο λοιπόν, είναι να πέσεις δέκα επίπεδα κάτω και να ξεμαλλιαστείς όπως νιώθεις. Αν όμως, θέλεις να συγκρατηθείς, αν θέλεις να διατηρήσεις το δικό σου επίπεδο και τη δική σου αξιοπρέπεια, αναιρείς την όλη φάση ξεκατινιάσματος. Ωστόσο, πρέπει κι εσύ κάπως να ξεσπάσεις, κάπως να εκτονωθείς.
Πώς να αντιμετωπίσεις την απιστία με αξιοπρέπεια
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί ίσως πιστέψουν ότι η συγχώρεση είναι μονόδρομος αν θέλεις να κρατήσεις ένα κάποιο επίπεδο. Αυτό όμως, πρακτικά δεν είναι λύση. Γιατί από μέσα σου θα βράζεις κι όσο κι αν θέλεις να το παίξεις κουλ, δεν θα τα καταφέρεις.
Είναι βαρύ το φορτίο αυτής της προδοσίας, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η συγχώρεση είναι ανέφικτη. Αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Μιλάμε για το ξέσπασμα, το πώς θα διαχειριστείς αυτή την κατάσταση, την πρώτη αντίδραση, πριν φτάσεις στην τελική απόφαση.
Τα βήματα
Το πρώτο βήμα λοιπόν, είναι η αποδοχή. Να συνειδητοποιήσεις δηλαδή τι έχει συμβεί χωρίς αυταπάτες. Το επόμενο βήμα είναι να αναλύσεις το γεγονός. Να ψάξεις για τα σημάδια, που εσύ αγνοούσες, να αναλύσεις τα γιατί. Βέβαια, σε αυτό θα παίξει ρόλο και το έτερον ήμισυ, που ανάλογα από τη συμπεριφορά του θα κριθεί και η διαχείριση της κατάστασης. Αν δηλαδή, είναι μετανιωμέν@ βαθιά και παλεύει για τη συγχώρεση ή αν είναι απλά στον κόσμο του και δεν τ@ καίγεται καρφί.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσεις την απιστία στα ψιλά. Δεν πρέπει να την κουκουλώσεις, ούτε να την ξεχάσεις, να κάνεις δηλαδή πώς δεν έγινε ποτέ. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο λάθος σου και σίγουρα, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει τη σχέση σου σε αδιέξοδο.
Κι αφού καταφέρεις να κρατήσεις την ψυχραιμία σου και διαχειριστείς το φόβο, τον πανικό και τον πόνο με μια κάποια επιτυχία, θα πρέπει να αποτιμήσεις τo μέγεθος της ζημιάς. Να δεις πόσο τελικά ζημίωσε αυτή η ενέργεια εσένα, τη σχέση σου, τ@ σύντροφό σου. Και να δεις αν ξεπερνιέται αυτό το χάος, αν υπάρχει κάτι να σωθεί.
Σαφώς κι έχεις δικαίωμα να ξεσπάσεις, να κλάψεις, να χτυπηθείς. Αλλά να το κάνεις με τέτοιο τρόπο, που να μην ποτίσεις το ναρκισσισμό του άλλου. Να μην του δώσεις τον χώρο να σε καταλάβει και να σε κάνει έρμαιο του.
Κι επίσης, μην αφήσεις τη δική τ@ ντροπή να γίνει δική σου. Γιατί μπορεί να ταπεινώθηκες, να νιώθεις την ξεφτίλα, αλλά είναι βασικό γρήγορα να απενοχοποιηθείς και να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι δική σου.
Η απιστία δεν είναι δική σου ενοχή. Αλλά το βάρος της θα πρέπει να το σηκώσεις εσύ. Αλλιώς είναι να το σηκώνεις με αξιοπρέπεια και αλλιώς με ντροπή.