Γιατί μερικές φορές το “δεν θα το ξανακάνω” δεν αρκεί.
Μπορεί λοιπόν, να είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Να έχεις μια μεγάλη καρδιά, που να χωράει τους πάντες και να συγχωρεί τα πάντα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα το καλύτερο για σένα. Το να συγχωρείς συνέχεια δηλαδή και να δίνεις μόνιμα ευκαιρίες. Και ειδικά, αν αυτή η ευκαιρία συνοδεύεται από ένα “δεν θα το ξανακάνω”.
Γιατί αυτή η φράση σημαίνει ότι, ήδη @ αγαπημέν@ σου έχει προβεί σε ατόπημα. Και καλά αν είναι ένα μικρό σφάλμα, ένα ανούσιο θεματάκι, τότε δεν χρειάζεται καν να τσακωθείς, να πληγωθείς και να συγχωρήσεις. Αλλά αν είναι όντως κάτι πιο σοβαρό; Πιο επικίνδυνο;
Πόσο τελικά αντέχει το “δεν θα το ξανακάνω”;
Υπάρχουν λοιπόν, πράγματα και καταστάσεις που μια απλή υπόσχεση του αέρα, όπως η συγκεκριμένη δεν είναι αρκετή. Δεν είναι αρκετή δηλαδή, να σου εξασφαλίσει την ασφάλειά σου, την ευτυχία σου και την ακεραιότητά σου.
Δεν μπορεί να σταθεί ως επιχείρημα απέναντι σε μια πράξη προδοσίας, προσβολής ή ακόμη και βλάβης. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να σε πείσει ότι “δεν θα το ξανακάνει”, δεν θα σε ξαναβρίσει, δεν θα σε ξαναμειώσει, δεν θα σε ξαναχτυπήσει. Δεν είναι αρκετό για να σε κάνει να συγχωρήσεις τις σκηνές ζηλοτυπίας, τη λεκτική βία, την ψυχολογική και σωματική βαναυσότητα.
Γιατί πολύ απλά, θα το ξανακάνει και θα το ξανακάνει. Δεν ήταν μια άτυχη στιγμή, μια απλή παρεξήγηση. Ήταν κάτι πολύ παραπάνω. Ένα κομμάτι της προσωπικότητας τ@, ένα στοιχείο του χαρακτήρα τ@, που δύσκολα θα μπορέσει να το αποβάλλει. Κι αυτό θα πρέπει να γίνει, αφού συνειδητοποιήσει @ ίδι@ ότι έχει θέμα. Και τότε μόνο, αφού το συνειδητοποιήσει, θα καταλάβει το ότι “δεν θα το ξανακάνω” θα έρθει μετά από πολύ δουλειά και από πολύ κόπο. Γιατί έγινε. Και δεν έπρεπε να γίνει.
Αν λοιπόν, εσύ δώσεις χώρο σε αυτό το “δεν θα το ξανακάνω”, αν δώσεις ευκαιρία θα περάσει το μήνυμα ότι μπορείς να το ξανακάνεις, αλλά μην. Και ειλικρινά δεν πιστεύω ότι αξίζεις να το ξαναπάθεις -ότι κι αν ήταν αυτό. Αρκεί που σε πόνεσε και σε πλήγωσε. Γι’ αυτό ίσως και η καλύτερη συγχώρεση, η καλύτερη δεύτερη ευκαιρία, είναι να μην πεισθείς από αυτή την υπόσχεση, να μην την αξιώσεις ως πραγματικότητα, να μην την πιστέψεις κι επαναπαυτείς.
Γιατί η αγάπη κάνει λάθη και αξίζει τη συγχώρεση και την αποδοχή. Αρκεί να μην είναι αυτή που θα σου καταστρέψει τη ζωή.