Η πιο γενναία πράξη στην αρένα των σχέσεων κάποτε νόμιζα πως ήταν να πεις “σ’ αγαπώ”. Και η μεγαλύτερη ευτυχία να το ακούσεις.
Στο μυαλό μου όταν κάποια από την παρέα άκουγε πως ο “καλός” της την αγαπάει, έφτιαχνα εικόνες. Όπως στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες που τρέχει σύσσωμος ο γυναικείος πληθυσμός να προλάβει τα νέα. Η κουτσομπόλα έχει βγει στο μπαλκόνι, οι “φίλες” οι καλές ζηλεύουν την τύχη της και όλα τα συναφή.
Μετά βέβαια είχαμε άλλο θέμα. Ξέρετε αυτό της εξέτασης της χρονικής τοποθέτησης. Πότε το είπε; Ti είχε προηγηθεί πριν το πει που να υποδηλώνει οποιαδήποτε ίχνη αληθοφάνειας ή πιθανότητας.
Για να φτάσω στο σήμερα και να έχω ακούσει ιστορίες με “σ’ αγαπώ” που ειπώθηκαν και πάρθηκαν πίσω. Με έρωτες κι αγάπες που σβήστηκαν πριν τελειώσει τούτο το καλοκαίρι. Με σχέσεις που μας έπεισαν πως πρέπει να ραφτούμε για επικείμενους γάμους. Και όλα αυτά τα σοβαρά επιφανειακά που στο γυναικείο μικρόκοσμο δημιουργεί ακόμα το άκουσμα του “σ’ αγαπώ”.
Τελικά μεγάλος χαμός για το τίποτα ή μήπως όχι;
Προσωπικά αν με ρωτάς δεν ξέρω αν θα ήθελα να ακούσω ξανά πως κάποιος μ’ αγαπάει πέραν της οικογένειάς μου. Εκεί ξέρω άλλωστε πως είναι τέρμα ανιδιοτελές. Εκεί σ’ αγαπούν όπως είσαι. Πριν ο jogger γίνει μόδα με τις δηλώσεις του.
Όταν όμως κάποιος σου λέει “σ’ αγαπώ” δημιουργεί ασυναίσθητα μια ευθύνη. Νιώθεις την ανάγκη να είσαι αντάξιος που έχεις γίνει απαραίτητο κομμάτι και συναίσθημα στη ζωή του άλλου. Νιώθεις άγχος και ασφάλεια μαζί. Γιατί όπως και να το να κάνουμε παίζει να είναι τα πιο δυνατά έξι γράμματα σε όλη την αλφάβητο μαζί.
Και μετά νιώθεις ενοχή που μπορεί να μην είσαι έτοιμος να ξεστομίσεις το ίδιο.
Μπορεί οι λέξεις να έχουν μεγάλη δύναμη όταν εκφράζονται, αλλά οι πράξεις πάντα θα τις επισκιάζουν.
Να τα λέτε τα σ’ αγαπώ όταν τα νιώθετε με όποιον τρόπο και για όποιον λόγο. Είτε είναι άνοιξη, είτε καλοκαίρι. Είτε αγκυροβολήσατε σε ένα σύννεφο που μετράει 3 μήνες είτε 1 χρόνο. Λίγο θα πρέπει να σας νοιάζει.
Αλλά όταν θα φτάσετε στην εξέταση των “σ’ αγαπώ” που θα σας πουν ψάξτε πιο βαθιά πέρα από τα λόγια.
Ψάξε στις μέρες που σ’ αγαπούν χωρίς το σ’ αγαπώ να το αξίζεις.
Ψάξε στις φορές που μένουν δίπλα σου απλά γιατί φοβάσαι/πονάς/δεν αντέχεις.
Ψάξε στις φορές που χαίρονται περισσότερο από σένα με τη χαρά σου.
Ψάξε στις φορές που ανέχονται τη γκρίνια και τα στραβά σου.
Και τέλος ψάξε σε όλες εκείνες τις φορές που τους έδιωξες αλλά έμειναν ΕΔΩ!