Το πόση λίγη έχουν τα λόγια είμαι σίγουρη πως πλέον την ξέρουμε όλες. Αυτό που δυσκολεύομαι ακόμα να καταλάβω είναι γιατί μας αρέσει τόσο πολύ να τ’ ακούμε. Γιατί δεν μας αρκεί όσα είπε και δεν έκανε. Ή όσα δεν είπε αλλά είναι εδώ και τα κάνει.
Στο γυναικείο μικρόκοσμο το σημείο g θα είναι πάντα στ’ αυτιά. Θα μας εξιτάρει να ακούμε ωραία λόγια, μεγάλες υποσχέσεις και αφιερώσεις.
Ενώ μέσα μας η φωνούλα πάντα θα προειδοποιεί. Θα σου λέει να μην πιστέψεις, να μην ενθουσιαστείς, να κάνεις focus στο τι θα κάνει κι όχι σε υποσχέσεις.
Είχα κάποτε μια φίλη που ήταν ρεαλιστικό θύμα αυτής της μάστιγας. Ζούσε για να πιστεύει στα παραμυθάκια με ημερομηνία λήξης ή και πλήξης. Κάθε φορά που την προσγείωνα από ενδιαφέρον να μη φάει τα μούτρα της, μου κουνούσε το γαλλικό στη μούρη : ” Ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια αλλά θέλω να ζήσω το παραμύθι μου. Αύριο που θα γίνει βάτραχος με βρίζεις”.
Και κάπως έτσι πηγαίναμε στον επόμενο κάθε φορά. Εγώ παίζει να θύμωνα πιο πολύ κάθε φορά που κάποιος της έταζε κάτι που δεν έκανε. Δεν ξέρω γιατί μ ενοχλεί τόσο πολύ η ψεύτικη υπόσχεση. Ίσως έχει τις ρίζες της σε μια παιδική ηλικία που όταν μου έλεγαν στις 7 βόλτα, ήταν πάντα βόλτα ακόμα και με βροχή και με χαλάζι.
Ίσως γιατί γράφω κάθε μέρα πολλές λέξεις και ξέρω με πόση ευκολία λέγονται ή γράφονται τα πράγματα. Αλλά κυρίως γιατί έχω ζήσει και κάποια κρακ από φράσεις που πίστευα ότι ήταν πέρα για πέρα αλήθεια και κάηκαν όλες οι πιθανότητες σαν αυτογκόλ στο 90΄
Γι’ αυτό προτιμώ -και προτείνω- να κοιτάς μονάχα ότι κάνει. Ακόμα κι αν δεν λέει πολλά και σε ξαφνιάζει με τις πράξεις του.
Ακόμα κι αν κυκλοφορείτε άτιτλοι στους δρόμους χωρίς δημοφιλή εμετικά #hastags και δημοσιεύσεις ευτυχίας.
Ακόμα κι αν δεν ξέρεις που έχει τον ωροσκόπο του και στην επέτειο δε σου είπε “χρόνια πολλά” αλλά σε πήγε στο αγαπημένο σου μαγαζί για φαγητό.
Ακόμα κι αν δεν ξέρεις που πηγαίνετε, αλλά πηγαίνετε μαζί.
Ακόμα κι αν δεν σε γεμίζει με φιλοφρονήσεις και κοπλιμέντα αλλά νιώθεις ότι για εκείνον είσαι αυτή η μία και μοναδική.
Βρείτε αυτόν που δε θα λέει τι θέλει να κάνει -κι ας είναι κι απο βαρεμάρα- και να κάνει τα διπλά. Βρείτε αυτόν που μπορεί να μην σας πει ποτέ πως σ’ αγαπάει, αλλά θα σας το δείχνει κάθε μέρα.