Τι είναι αυτό που ορίζει μια σχέση ως σχέση εξάρτησης;
Σε μια σχέση είναι απόλυτα λογικό να θέλεις να κάνεις πράγματα με τ@ σύντροφό σου, να θέλεις να είστε συνέχεια μαζί και γενικά, να είστε κάπως σαν αυτοκολλητάκια. Ειδικά στην αρχή της σχέσης, όπου ο έρωτας είναι φρέσκος ακόμα και ζείτε μια φάση μήνα του μέλιτος.
Ωστόσο, υπάρχει διαφορά στο μαζί, από το συνέχεια μαζί γιατί δεν μπορείς αλλιώς. Η σχέση αγάπης γίνεται σχέση εξάρτησης κι εσύ απλά μετατρέπεσαι σε ένα άτομο, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον άλλο.
Η κατάσταση
Για να καταλάβεις όμως, αν αυτή η εξάρτησή σου από τ@ν σύντροφό σου είναι υγιής και μέσα στα όρια του λογικού ή αν έχει ξεφύγει, χρειάζεται αρχικά να καταλάβεις τη διαφορά αυτών των δυο καταστάσεων.
Το βασικό χαρακτηριστικό μιας εξαρτημένης προσωπικότητας είναι ότι τα συναισθήματα και η συμπεριφορά του άλλου, επιδρούν στη δική σου. Χάνεις δηλαδή την προσωπική σου συναισθηματική αυτονομία.
Αυτομάτως λοιπόν, αναλαμβάνεις μια ευθύνη, που φέρνει πάντα την ενοχή. Όλα δηλαδή, τα φορτώνεσαι εσύ. Κι αυτό μπορεί να γίνει πιο έντονο, αν @ σύντροφός σου αντιληφθεί αυτή την αδυναμία σου και είναι χειριστικ@. Τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα για εσένα.
Από μοίρασμα, η αγάπη κι ότι αυτή συνεπάγεται, γίνεται “κουβάλημα”, φορτίο. Το οποίο από τη μια δεν μπορείς να αντέξεις κι από την άλλη αισθάνεσαι υποχρεωμένος να σηκώσεις. Και κάπου εκεί εσύ χάνεις την αυτονομία σου. Προσαρμόζεις τον εαυτό σου στις ανάγκες του άλλου, στα θέλω του και γίνεσαι σιγά σιγά ένας άβουλος άνθρωπος, που έχει ανάγκη κι εξαρτάται από το ταίρι του.
Είναι κάτι σαν συναισθηματική δουλεία, στην οποία όσο μένεις τόσο και αποδυναμώνεσαι και τόσο λιγότερο διεκδικείς την ελευθερία σου. Αλλά είναι και κάτι παραπάνω. Η αγάπη γίνεται ανάγκη. Και η ανάγκη γίνεται θηλιά.
Η λύση
Για να βρεις τη λύση πρέπει να καταλάβεις ότι υπάρχει πρόβλημα. Από τη συνειδητοποίηση ξεκινούν όλα.
Το δεύτερο βήμα είναι να αποδεχτείς την κατάσταση και να αποφασίσεις να φύγεις, να απεξαρτητοποιηθείς.
Το τρίτο βήμα είναι να ζητήσεις βοήθεια. Δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα μόν@ σου. Ζήτα βοήθεια από του δικούς σου ανθρώπους, που θέλουν το καλό σου κι αναγνωρίζουν το πρόβλημα.
Όσο κι αν δεν το καταλαβαίνεις, η εξάρτηση είναι παθολογική κατάσταση. Είναι σαν να είσαι αλκοολικός. Κι επειδή ακριβώς, πρέπει να πείσεις τον ίδιο σου τον εαυτό -αλλιώς θα έχεις πισωγυρίσματα- χρειάζεσαι στήριξη.
Όπου κι αν απευθυνθείς, ότι κι αν κάνεις να θυμάσαι πάντα ότι είσαι ένα αυτοδύναμο άτομο με μια υπέροχη προσωπικότητα. Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει τη μοναδικότητά σου και την ελευθερία σου.
Μπορείς να υπάρξεις και μόν@ σου.