Skip to main content

Κάπου σε ένα παράλληλο σύμπαν ζουν γυναίκες (απλές καθημερινές) που δε ζηλεύουν, δε γκρινιάζουν κι έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στο σύντροφό τους. Θα μπορούσε να είναι σούπερ ρεπορτάζ για την εκπομπή της Αγγελικούλας στο τούνελ με το νέο έτος. Αλλά και πάλι δε νομίζω πως θα βρίσκαμε τα ίχνη τους.

Γιατί (μεταξύ μας πάντα) δε νομίζω πως υπάρχει γυναίκα που να μη ζηλεύει/ζήλεψε ποτέ και που πάνω απ’ όλα κοιμάται ήσυχη άμα χτυπήσει το κινητό του φίλου της στις 4 το ξημέρωμα.

Με μια γρήγορο scroll down σε έρευνες ψυχολόγων καταλήγουμε ομόφωνα πως η ζήλεια αυτό το πράσινο τέρας του διαβόλου έχει να κάνει κατά βάση με το χαρακτήρα μας.

Είναι η ανασφάλεια που είτε τη νιώθεις εσύ από έλλειψη σιγουριάς για τον εαυτό σου, είτε στη βγάζει ο άλλος στο μέγιστο βαθμό.

Και τι γίνεται τώρα; Θα αφήσουμε το τέρας να καταστρέφει τις σχέσεις μας;

Σίγουρα όχι.

Αρκεί να καταλάβεις γιατί ζηλεύεις

Η ενδοσκόπηση, η συνομιλία με τον καθρέφτη είναι το πρώτο βήμα. Να μιλήσεις λίγο με σένα και να δεις τι σου φταίει.

Αρκεί να νιώσεις σίγουρη για τον εαυτό σου

Κοινώς να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση (χωρίς αυταπάτες φυσικά). Να σε αποδεχτείς με τις ρυτίδες έκφρασης αλλά και το τέλειο χαμόγελο. Κι ας μην είσαι πρώτο μπόι, κι ας μην έχεις τρία μέτρα πόδι το θέμα είναι να σε αγαπάς όπως κι αν είσαι. Και κυρίως να νιώθεις τέλεια μ αυτό.

Αρκεί να καταλάβεις πως η ζήλεια σκοτώνει

Ότι καλό προσπαθεί να ανθίσει. Δημιουργεί αυτή την πίεση και μετά το ξενέρωμα έρχεται με ταχύτητα φωτός. Ξαφνικά οι φόβοι σου παίρνουν σάρκα και οστά. Και δεν ξέρω  αν το χειρότερο θα είναι πως τον έχασες ή πως θα φταις εσύ γι΄αυτό.

Αρκεί να νιώθεις πως ο άλλος θέλει εσένα (και μόνο)

Κάπου εδώ είναι ίσως η μόνη εξαίρεση που μπορώ να κάνω στη ζήλεια και την αρνητικότητα που τη διέπει. Γιατί αν δε μπορείς να νιώσεις πως ο φίλος σου σε θαυμάζει, σε θέλει, νιώθει τυχερός που σ έχει κλπ. Τότε ίσως η ζήλεια να έχει λόγο ύπαρξης ή η σχέση να μην έχει αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένη. Δε μπορούμε να δείξουμε στον άλλο την αγάπη που έχουμε ανάγκη. Μπορούμε μόνο να ευχηθούμε να είναι δυνατή και αμοιβαία.

Αν δεν το νιώθεις αυτό σα συναίσθημα στο 100% δεν ξέρω τι μπορείς να κάνεις. Η λογική λέει πως θα είχες φύγει χτες. Αλλιώς καλώς ήρθες στο κλαμπ της αμφιβολίας και των διλημμάτων.

Αρκεί να αποφασίσεις να εμπιστευτείς (και να ρισκάρεις)

Ναι μωρέ και ας πέσεις έξω. Δεν έχει οδηγίες χρήσης ο έρωτας τι να κάνουμε δηλαδή. Ποντάρεις τα δίνεις όλα και την εμπιστοσύνη μαζί και περιμένεις να δεις τι θα δείξει το ταμπλό. Αλλιώς κάτσε στην εξέδρα και πιες τη σοκολάτα σου με μερικά candies και σου σου για αυτούς που πιάνουν χέρια, φτιάχνουν ζωές, παλεύουν με τις εμμονές τους και βγαίνουν εν τέλει νικητές.

featured photo: @marina.kadr