Θεωρώ το αγόρι της λίγο για την υπέροχη φίλη μου. Είναι πανέξυπνη, χαρισματική, κουκλάρα και πραγματικά δεν της λείπει τίποτα. Δεν είναι ότι δεν έχει και αυτός χαρίσματα, πάνω από όλα είναι καλό παιδί και την αγαπάει αλλά δεν μου αρέσει εμφανισιακά για εκείνη όπως ούτε και το ύφος του στις συναναστροφές μας. Το θέμα μου είναι αν μου πέφτει λόγος κι αν είναι σωστό να της πω την πραγματική μου γνώμη. Από την μια λέω πως εκείνη ξέρει καλύτερα τι νιώθει και με ποιόν άνθρωπο θέλει να είναι και από την άλλη σκέφτομαι πως θα ήθελα κάτι καλύτερο για εκείνη.
Ποια είναι η γνώμη σας;
Αγαπητή αναγνώστρια μάλλον έχει χαθεί ο ρόλος σου μέσα σε αυτή τη φιλία. Αναγνωρίζω το ενδιαφέρον σου για εκείνη (υποθέτω πως το αναγνωρίζεις το ίδιο και εσύ) και έχω να σου πω το εξής: To «είναι αταίριαστοι» σημαίνει εμένα μου μοιάζουν για κάποιον δικό μου προσωπικό λόγο αταίριαστοι βάσει της δικής μου προσωπικής αντίληψης και κοσμοθεωρίας. Βέβαια αυτό βασίζεται στην υπόθεση πως στη θέση της φίλης σου βρίσκεσαι εσύ και όχι η ίδια πράγμα που σημαίνει ότι ξεχνάς πως κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ανάγκες και πως το γεγονός ότι είστε φίλες δεν σημαίνει πως έχεις το δικαίωμα να αποφασίζεις ούτε και να καθορίζεις ποιες επιλογές την κάνουν εκείνη πραγματικά χαρούμενη και ευτυχισμένη.
Κοινώς; Αντικειμενικά, δεν είναι δική σου δουλειά να της εκφέρεις μια τέτοια άποψη. Αν όμως ποτέ σου πει κάτι αρνητικό για τη σχέση της, αν σου εμπιστευτεί κάτι και χρειαστεί τη βοήθεια και την στήριξή σου, τότε ναι, να είσαι εκεί για εκείνη. Όπως θα έκανε κάθε πραγματική φίλη που αγαπάει τη φίλη της. Ελπίζω να σε βοήθησα.
featured photo: ©pexels/@Ba Tik