Από μαγικές υπερδυνάμεις για το 2021 θα ήθελα να ήξερα πότε μ’ έχει ερωτευτεί. Χωρίς να χρειάζεται να μαδάω μαργαρίτες, να κοιτάζω καρδιές σε φλιτζάνια και άλλα τέτοια παρανοϊκά χαριτωμένα..
Θα ήθελα να ξέρω ποια είναι η στιγμή, το στάδιο, η μέρα τούτη η μαγική που έχω μπει στην καρδιά του για τα καλά. Η στιγμή που έχω και θέση εκεί μέσα και θρόνο μη σου πω και δεν με κουνάει κανείς.
Αλλά όλα αυτά αν γίνεται θα ήθελα να ξέρω πως περίπου υπολογίζονται σε χρόνο. Αρκούν 7 μέρες για να σιγουρευτώ πως μ’ έχει ερωτευτεί ή θα γκρεμοτσακιστώ;
Δυστυχώς δεν υπάρχει καθορισμένος χρόνος για το πόσες μέρες ή μήνες αρκούν για να σ ερωτευτεί κάποιος. Και το χειρότερο είναι πως την στιγμή που πλέον (μπορεί και να) νιώθεις πως εκείνος σ’ ερωτεύεται δεν ξέρεις πόσα στάδια πέρασε για να φτάσει ως εδώ.
Για να νιώσει τόσο που να μην μπορεί να το κρύψει και να βγαίνει είτε απ’ τα μάτια, είτε από τα λόγια, είτε από τις πράξεις. (στο τελευταίο να ποντάρετε πάντα).
Σίγουρα πρώτα πάντα θα είναι η εμφάνιση
Όπως έπαθε κοκομπλόκο όταν πρωτοείδε ο Νίκος τη Φανή. Και αναλύαμε για τουλάχιστον ένα μήνα αν το χρώμα των ματιών της είναι μπλε βαθύ ή ανοιχτό.
Μετά συνεχίζει η έλξη, η χημεία
Αυτό το μοναδικό που παθαίνεις με κάποιον και κάθε άγγιγμα, κάθε σκέψη ακόμα και κάθε βλέμμα έχει μαζί έλξη και κατανόηση. Κάπως στα χαμένα ήταν ο Νίκος όταν μας περιέγραφε για χιλιοστή φορά ότι το πρωί πίνουν καφέ μαζί πριν πάνε στις δουλειές τους. Και αυτό αν θες είναι το πρώτο σημαδάκι πως ξεκάθαρα αρχίζεις να εισχωρείς περισσότερο από το επιτρεπτό στο μυαλό του άλλου. Αρχίζεις να τον…”καις” λίγο.
Ο θαυμασμός έρχεται να κουμπώσει τα παραπάνω
Και να κάνει τη διαφορά πιο αισθητή. Βλέπεις η Φανή ήταν ανεξάρτητη από τα 17 της. Κατάφερε να τελειώσει δύο σχολές και να φτιάξει μόνη της ένα σύλλογο προστασίας για τα αδέσποτα στη γειτονιά της. Η φωνή της γνώσης, του δυναμισμού και της προσφοράς. Ήταν αρκετά για να κάνουν το Νίκο να νιώσει θαυμασμό για την προσωπικότητά της.
Έπειτα η προσφορά και η φροντίδα
Αυτό το μητρικό άγγιγμα που κάθε άντρας ψάχνει στη γυναίκα που θα βρει. Εννοείται πως δεν το παραδέχεται. Αλλά κάνει σαν νήπιο που του πήραν γλειφιτζούρι όταν έχει δέκατα κι εσύ ακυρώνεις τα πάντα για να του κάνεις μια σούπα. Κάπως έτσι ένιωσε και ο Νίκος σαν Μαραντόνα ν. 2 όταν τραυματίστηκε μετά από μια ιστορική εμφάνιση στα 5χ5 και η Φανή έσπευσε να το φροντίσει.
Η εκτίμηση
Η απλά η πορεία που χτίζεις σαν άνθρωπος. Οι πατημασιές που δεν τις κρύβει κανένα φίλτρο όσο και να θέλεις. Αυτή η καλοσύνη σου ή η αυτοθυσία σου. Η χαρά που μπορείς να νιώθεις όταν βοηθάς και όταν τον βοηθάς. Το μεγαλείο που μπορεί να νιώσει ένας άντρας όταν ξαφνικά εκτιμάει αυτή τη γυναίκα που έχει δίπλα του.
Η εμπιστοσύνη
Πότε αφήνεσαι πραγματικά; Όταν μπορείς να εμπιστευτείς (κι ας μην είναι πάντοτε σωστή αυτή η κρίση σου). Το ίδιο κι εκείνος. Θα νιώσει την ασφάλεια του να ανοίγεται σε κάποιον και να του λέει από τα παιδικά ανδραγαθήματα μέχρι τα πιο τρελά του όνειρα. Η στιγμή που όχι απλά έχει σπάσει ο πάγος, αλλά έχει σπάσει και η κλειδαριά απ’ το σεντούκι του Εγώ μας και θέλουμε να τα μοιραστούμε όλα. Μπορεί η Φανή να γελάει μέχρι σήμερα όταν διάβασε τους στίχους από τα τραγούδια του Νίκου. Όμως γελάσαμε κι εμείς διπλά γιατί εμείς ξέραμε πως το κάστρο είχε ήδη πέσει.
Όσο για το Νίκο και για τον κάθε Νίκο που παρουσιάζεται σαν το δύσκολο αρσενικό που δεν ερωτεύεται και δεν δένεται κλπ κλπ. Ένα είναι σίγουρο πως δεν υπάρχει καρδιά που δεν ανοίγει και άντρας που να μπορεί να ψεύδεται όταν ερωτευτεί.*