Skip to main content

Την τελευταία φορά που έκανα τη συγκεκριμένη σκέψη ήταν Αύγουστος έβλεπα Sex and the city.

Aναρωτιόμουν αν μπορούσα να ταυτιστώ με τη Μιράντα. Ξέρεις σ’ εκείνο το επεισόδιο που ο άλλος της λέει “i love you” σ’ ένα μπισκότο κι εκείνη τρώει το μπισκότο από αμηχανία.

Να αγαπάς όταν είσαι έτοιμη και να το λες όταν βγαίνει εύκολα από το στόμα σου.

Έλεγε πάντα η συγχωρεμένη η γιαγιά μου που επαναστατώντας στα θέλω εκείνης της εποχής παντρεύτηκε από έρωτα και όχι από προξενιό. Χάθηκαν πολλά στρέμματα γης για το παράστημα του παππού μου. Αλλά υπάρχουν κειμήλια οι πιο αληθινές φωτογραφίες αγάπης από το γάμο τους. Τότε που βλέπεις πως τα σ’ αγαπώ αν δεν χωράνε στο στόμα βγαίνουν από τα μάτια.

Να μην μπερδεύεις την αγάπη με τον ενθουσιασμό ή την καλοσύνη.

Δεν αγαπάμε πάντα αυτούς που αξίζουν την αγάπη μας ή που απλά είναι καλοί άνθρωποι και μας φέρονται όμορφα. Αγαπάμε αυτούς με τους οποίους δεν μπορούμε να φανταστούμε -ούτε και θέλουμε- πως θα ήταν η ζωή μας μακριά τους.

Αγαπάμε αυτούς που μας ένωσε κάτι πιο δυνατό από μια ερωτική νύχτα πάθους ή και περισσότερες.

Αγαπάμε όταν στη σκέψη να συμβεί κάτι στον άλλον χάνουμε μερικά χρόνια από τη ζωή μας.

Αγαπάμε όταν θα τα θυσιάζαμε όλα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Και όταν φτάσεις να σκέφτεσαι και να νιώθεις τα μισά από τα παραπάνω τότε το σ αγαπώ θα έρθει μόνο του.

Τότε θα είσαι πραγματικά έτοιμη και σίγουρη ότι αγαπάς τον άλλον. Όπως ήταν η Μιράντα όταν επιτέλους κατάλαβε ότι όλο αυτό ήταν αληθινή αγάπη που δε μπορούσε να διαχειριστεί.

Και να σου πω και κάτι; Δεν έχει σημασία αν θα το πεις με λόγια, αν θα το γράψεις σε γράμμα, σε σημείωμα ή θα το κάνεις φωτεινή ένδειξη στην παραλιακή όπως ο Γεωργούλης άκα Σωτήρης.

Αλλά ένα είναι σίγουρο ότι σ αυτήν -και στην επόμενη ζωή μη σου πω- θα ψάχνουμε πάντα Σωτήρηδες για να γίνουν τα σ αγαπώ μας που θα λέγονται χωρίς λόγια.

Για να έρχονται και να κουμπώνουν στη ζωή μας σα να υπήρχαν από πάντα κι ας μη το ακούμε με λέξεις . Κι ας μην χρειάζεται καν να το πούμε κι εμείς. Αρκεί να το ξέρουμε και να το ξέρουν κι αυτοί.

Αυτό το σ αγαπώ -που δε λέγεται- αλλά υπάρχει. Που όλοι το ξέρουν και κανείς δεν αμφιβάλει γι’ αυτό. Αυτό το σ αγαπώ σου εύχομαι να βρεις κι άσε το timing και τα μεγάλα λόγια για εμάς που τα γράφουμε μόνο και για το θερινά σινεμά μιας και ανοίγουν. Στη ζωή τα μεγαλύτερα σ αγαπώ είναι τα ανείπωτα και για αυτά δεν ξέρω πότε είναι έτοιμος ο καθένας.*