Αγαπητό μας Ιnstagram είσαι ένα μέσο ολοφάνερα κορυφαίο στην παρούσα φάση. Ένα μέσο που μας βοηθά να ανακαλύψουμε ανθρώπους, πληροφορίες και νέες εικόνες. Η χρήση σου όμως ομολογώ πως έχει αποκτήσει στη ζωή μας άλλη διάσταση.
Τα follow και τα likes
Ποιανού τα likes περιμένεις να δεις και σήμερα στο προφίλ σου; Αντικειμενικά μιλώντας, και από επαγγελματικής άποψης, τα follow και τα likes αποτελούν σπουδαίο τρόπο για να πετύχει κανείς, έστω και διαδικτυακά. Από την άλλη όμως πλευρά επηρεάζουν την ίδια μας τη ζωή και μάλιστα αρκετές φορές αρνητικά. Ιδιαιτέρως τις σχέσεις μας. Εκείνες τις ερωτικές, που εξακριβώνουν εν τέλει τι είδους προσωπικότητες είμαστε, μαζί και την επιτυχία της σχέσης μας.
Εμπιστοσύνη, που χάθηκες ρε;
Η διαρκής έκθεση όλων των προσωπικών μας στιγμών σε συνδυασμό με τη ‘βιτρίνα’ που προσπαθούμε να χτίσουμε, δημιουργούν πολλές φορές την ανάγκη σε κάποιους χρήστες να σε προσεγγίσουν. Ίσως να είσαι εσύ αυτός ή αυτή που επιλέγεις να το κάνεις. Όπως και να έχει, όταν τα likes, τα follow ή και τα μηνύματα φτάνουν να γίνονται θέμα σε μια σχέση, τότε είναι που υπάρχει πραγματικά θέμα.
Κατά πόσο έχει κανείς το δικαίωμα να το κάνει όμως θέμα;
Aν στην αντίληψή μας πέρα από τα follow και τα likes παρατηρούνται στοχευμένα μηνύματα και μάλιστα από συγκεκριμένα πρόσωπα, τότε τα πράγματα συνήθως δυσκολεύουν και όποιος ενδιαφέρεται (ίσως και να ψάχνει) χάνει την ψυχραιμία του. Το θέμα είναι αν πρόκειται για φλερτ ή για μια ‘κανονικότητα’ που δεν έχουμε συνηθίσει να συμπεριλαμβάνουμε στα δεδομένα μιας σχέσης.
Το ζήτημα είναι εμείς πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτό όταν προκύπτει. Πώς μπορείς να είσαι βέβαιος και βέβαιη πως δεν θα προχωρήσει η κατάσταση σε κάτι παραπάνω; Πώς θα αναγνωρίσεις αν τελικά το αθώο Instagram είναι τελικά μια απόδειξη πως κάτι δεν πάει και τόσο καλά στη σχέση σου; Γιατί εκεί είναι που έγκειται και το όλο ζήτημα.
Το είδος της επικοινωνίας
Σαφώς και παίζει ρόλο το είδος της επικοινωνίας που πρόκειται να αναπτυχθεί. Σαφώς και δεν είναι ό,τι καλύτερο να δει κανείς μηνύματα με κάποιον άλλο ή ακόμα και με έναν εντελώς άγνωστο. Από την άλλη, ο χωρισμός αποτελεί σίγουρα μια σπασμωδική κίνηση, ιδιαιτέρως αν τα μηνύματα μένουν στα πλαίσια μιας πλατωνικής συμπάθειας. Αν πρόκειται για μια αποδεκτή συμπεριφορά και αν οι κοινές γραμμές μιας σχέσης δεν συμπίπτουν και παρόλα αυτά ο ένας από τους δύο συνεχίζει το ατέρμονο διαδικτυακό φλερτ, τότε ναι. Τότε το θέμα πρέπει να συζητηθεί. Γιατί αν η εμπιστοσύνη και η κατανόηση απουσιάζει, λυπάμαι μα είναι δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο να κερδηθεί ξανά. Και είναι τουλάχιστον ψυχοφθόρο το να βρίσκεσαι σε μια σχέση όταν τα κινητά σας έχουν μετατραπεί στους μεγαλύτερους εχθρούς σας.
Οι λέξεις που δεν λέτε
Αν ταυτίζεσαι, αν είσαι το άτομο που φοβάται να δείξει το κινητό του ή αν είσαι αυτός ή αυτή που συνεχώς ψάχνει αφορμές για να κοιτάξει του/της συντρόφου του το κινητό, τότε έχε κατά νου πως ακόμα και ο πιο δυνατός έρωτας μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την επιρροή του Instagram και μάλιστα σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό.
Μην κυνηγάτε πλέον φαντάσματα, ούτε και η λύση βρίσκεται στην κατασκοπεία. Όρια χρειάζονται. Όρια, συζήτηση και κατανόηση για μια κοινή γραμμή που είστε διατεθειμένοι και οι δύο να ακολουθήσετε πιστά, αφού αν δεν συμβεί αυτό τότε το αποτέλεσμα θα είναι να καταλήξετε στο να κάνετε τελικά ‘κακό’ στον εαυτό σας και κατ’ επέκταση στη σχέση σας.
Η ‘βιτρίνα’ που μόνοι μας δημιουργούμε
Εδώ που τα λέμε, στην περίπτωση της διαδικτυακής μας ‘βιτρίνας’, μόνοι μας βουτάμε και μόνοι μας επιλέγουμε να έχουμε σε κοινή θέα τη ζωή μας. Και αφού η ιστορία έχει δείξει πως δεν είναι όλα ρεαλιστικά όσα σε πρώτη φάση μας παρουσιάζονται (ή εμείς επιλέγουμε να τα παρουσιάζουμε έτσι) γιατί δεν ηρεμούμε και λίγο; Αν λέγεται και κάτι παραπάνω με τους συνομιλητές μας, ίσως αυτό να θέλουμε τελικά. Ίσως αυτή να είναι και η νέα τάξη των πραγμάτων.
Και εμείς; Εμείς νομίζω πως μπορούμε απλά να την παραβλέψουμε τη νέα αυτή τάξη ή απλά να την επιλέξουμε αν όντως μας αρέσει. Μπορούμε να επιλέγουμε τι θα λέμε, σε ποιον θα τα λέμε και αν τελικά θα τα λέμε και όλα. Ή και όχι. Ή και ναι. Εμείς ορίζουμε τα όρια μας όμως και μάλιστα σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Εμείς και στο διαδίκτυο, εμείς και στη σχέση μας. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!