Πώς μπορεί να λες σε έναν άνθρωπο «είσαι ο άνθρωπος μου», «είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί» και την ίδια στιγμή να λες “θέλω κι άλλες σεξουαλικές εμπειρίες”;
Nα σημειωθεί ότι το αγόρι μου, μου έχει δηλώσει πολλές φορές και μάλιστα από την αρχή της σχέσης μας πως αυτό που τον κρατάει σε μια γυναίκα είναι ο χαρακτήρας της κι όχι η εμφάνισή της. Επίσης τον ενδιαφέρει η σεξουαλική του ζωή όσο και εμένα και είναι σημαντικό να αναφέρω πως σεξ κάνουμε πολύ συχνά όπως και συζητήσεις για τις σεξουαλικές μας επιθυμίες.
Ωστόσο, δεν σας κρύβω πως αναρωτιέμαι αν ενδιαφέρεται για κάποια άλλη ή αν είναι από τους ανθρώπους που δεν αρκείται σε μια σχέση αλλά θέλει κι άλλες εμπειρίες ταυτόχρονα. Ποια είναι η γνώμη σας;
Απάντηση:
Η ερώτηση σου είναι αν η αγάπη είναι αρκετή για να διατηρηθεί μια σχέση ενώ από όλη την ιστορία σου προκύπτει ότι μάλλον η αγάπη δεν είναι αρκετή για να διατηρηθεί η σχέση σας.
Κοινώς; Κοινώς θα σου πρότεινα να παραδεχτείς αυτό που βιώνεις καθώς αν θες την γνώμη μου η αγάπη όντως από μόνη της δεν αρκεί, για την ακρίβεια δεν είναι καν απαραίτητη. Ο άνθρωπος σου ομολογουμένως θέλει κι άλλες σεξουαλικές εμπειρίες κι αν κάτι πρέπει να κάνεις γι’ αυτό είναι να αποδεχτείς ότι δεν μπορείς να πας κόντρα στα θέλω του.
Επίσης αναρωτιέμαι το εξής: Γιατί να φταις εσύ που το αγόρι σου μάλλον θέλει κάτι άλλο από αυτό που θέλεις εσύ; Και γιατί να μην φταίει εκείνος που δεν θέλει αυτό που θέλεις εσύ; Ελπίζω να καταλαβαίνεις το σκεπτικό μου.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι η λύση για εκείνον μάλλον θα ήταν να δεχτείς να βρίσκεστε σε μια πιο ‘’ανοιχτή’’ σχέση αλλά αυτό καταλαβαίνω πως βρίσκεται εκτός συζήτησης και ότι μάλλον δεν θα το ήθελες.
Επιστρέφω στην ερώτηση σου λοιπόν και έχω να σου πω αυτό:
Γίνεται να λες σε κάποιον «είσαι ο άνθρωπός μου» και παράλληλα «θέλω κι άλλες σεξουαλικές εμπειρίες» γιατί η αγάπη δεν είναι απαραίτητα πάντα και συνώνυμο της μονογαμίας. Εσύ λοιπόν έχεις ταυτίσει στο μυαλουδάκι σου ότι όλοι οι άνθρωποι ή καλύτερα όλες οι ερωτικές σχέσεις είναι φτιαγμένες με τον ίδιο τρόπο.
Κατά τα άλλα, ειλικρινά δεν χρειάζεται να ταυτίζεσαι αλλά ούτε και να πιέσεις τον εαυτό σου να γίνει κάτι που δεν θέλει ή δεν είναι. Αυτό που χρειάζεται είναι να αποδεχθείς. Να αποδεχθείς ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι με τον ίδιο τρόπο και φυσικά δεν έχουν όλοι τις ίδιες πεποιθήσεις.
Και αυτό είναι οκ. Όσο οκ είναι και το να μην ταιριάζετε. Εσύ τι πιστεύεις αλήθεια; Tαιριάζετε;