Εδώ και μισή ώρα παρακαλώ τα κορίτσια αντί για κείμενο να σας βάλω το link από το “he s just not that into you”. Αλλά γελάνε. Πώς αλλιώς να σου πω με λίγα λόγια και άπειρα παραδείγματα πως “δε σε θέλει”. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
Αν σε ήθελε θα τον ένοιαζε τι κάνεις και την υπόλοιπη μέρα. Θα ήξερε πως χτες μετά το μίτινγκ έπαθες δυο κρίσεις πανικού. Και πως στο μετρό από το φόβο σου κατέβηκες σε λάθος στάση.
Αν σε ήθελε θα ήξερε πως όταν τα βρίσκεις σκούρα κάνεις ανταύγειες στα μαλλιά σου για να ξορκίσεις το κακό. Και κάθε βράδυ βλέπεις “Υπέροχα πλάσματα”.
Αν σε ήθελε για κάτι περισσότερο από το να καλύψει τα κενά που προστάζει η νύχτα, η ανία και το όποιο sexuality θα ήξερε περισσότερα από τις φακίδες στην πλάτη σου. Αλλά μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει.
Το θέμα είναι πως σχεδόν πάντα σε τέτοιες ιστορίες το δικό σου μυαλό τρέχει με φανταστικούς ρυθμούς και φτιάχνει σενάρια. Ξέρεις από εκείνα που ο πρίγκιπας σε ερωτεύεται κάποιο από αυτά τα κρύα βράδια του χειμώνα, γιατί κατάλαβε ότι είσαι μία και μοναδική.
Ας συμφωνήσουμε σε κάτι. Μία και μοναδική είσαι. Όπως είμαστε όλες εκεί έξω. Το θέμα είναι πως δεν το πιστεύεις αρκετά. Ή τουλάχιστον όχι αρκετά για να του πεις πως αυτό το hook up/ texting sexuality η τέλος πάντων ή όποια νυχτερινή κ@λα δεν είναι αυτό που ψάχνεις.
Αλλά αντ’ αυτού δέχεσαι το λίγο που σου προσφέρει και ψάχνεις διακαώς μεταφραστές. Ναι, καταλήγοντας πάντα στις φίλες σου να παίζουν δωρεάν διαρκώς αυτό το ρόλο. Χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα. Τίποτα διαφορετικό απ’ το προφανές. ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΕΙ.
Κάτι πρέπει να κάνεις γι’ αυτό. Τώρα. Χτες ή έστω τη στιγμή που διαβάζεις αυτό το κείμενο.
Αρχικά πρέπει να πάψεις να εθελοτυφλείς
Παραδέξου στον εαυτό σου ότι όντως δεν μιλάμε για κελεπούρι. Γιατί έχουμε δουλίτσα παρακάτω.
Σταμάτα να χρεώνεις σε σένα τον τρόπο που σου φέρεται
Δεν φταίει ούτε η κυτταρίτιδα στο δεξιό γλουτό, ούτε η ρυτίδα έκφρασης στο μέτωπο κάθε φορά που νευριάζεις. Δεν είναι η εμφάνιση το Α και το Ω στο να σε θέλει κάποιος πολύ.
Πρέπει να αποφασίσεις αν θα παίξεις ή αν θα φύγεις
Δεδομένου ότι ο αντίπαλος έχει ένα δυνατό χαρτί υπεροχής -που δεν είναι άλλο από το ενδιαφέρον σου – εγώ θα πρότεινα να αποχωρήσεις. Να βρεις κάτι να κουμπώνει χωρίς πίεση.
Αλλά αν είσαι τόσο πεισματάρα και μείνεις, τότε παίξε το παιχνίδι σωστά.
Θέσε τους όρους σου
Μην απαντάς σε κλήσεις μετά τις 12 για παράδειγμα. Στην τελική αν επείγεται τόσο ας καλέσει call girl.
Μην είσαι πάντα διαθέσιμη
Ακόμα κι αν το τηλέφωνο χτυπήσει πριν τις 12. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να πας(όσο και να το θέλει). Το “όχι” δεν είναι πάντα αποθαρρυντικό. Απλή υπενθύμιση της αξίας σου σε όσους δεν τη βλέπουν.
Προσπάθησε να φλερτάρεις και να γνωρίσεις κόσμο
Ακόμα και με το ζόρι. Όσο μένεις πιστή στην ιδέα ενός στόχου-ερωτικού- κινδυνεύεις να μείνεις με την ιδέα και μόνο.
Εννοείται πως το να ανοιχτείς και να πεις τι νιώθεις (αν νιώθεις ή ένιωσες στην πορεία) είναι πέρα για πέρα η επανάσταση που επικροτούμε όλες από τον καναπέ μας.
Πέτα κι ένα ‘σαν εμένα δε θα βρεις” κι άσε τον να αναρωτιέται πως μπόρεσες, πως τόλμησες.
Η αλήθεια είναι πως εντελώς κερδισμένη από τέτοιο στόρι δε γίνεται να βγεις. Αλλά αν είναι να χάσεις κάτι τουλάχιστον μη χάσεις εσένα.*