Ανάμεσα στην αγάπη που παίρνεις και στην αγάπη που δίνεις πάντα θα υπερισχύει αυτή που έχεις ανάγκη. Η αγάπη που μπορείς να δεις, να νιώσεις να αισθανθείς. Και ξέρεις το χειρότερο δεν είναι να μη σ αγαπούν, αλλά να μην σου δίνουν την αγάπη που χρειάζεσαι.
Μη με ρωτάς αν αυτό μαθαίνεται γιατί το άσμα που λέει το αντίθετο, βρίσκει εμένα κατηγορηματικά αντίθετη. Τι πάει να πει δηλαδή αν σ αγαπούν να μάθουν να στο λένε;
Δε μαθαίνεις ν αγαπάς. Το μόνο που μπορείς να μάθεις είναι να ακούς. Ναι να ακούς τις ανάγκες των άλλων. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως μπορείς πάντα να είσαι εσύ αυτός ο κατάλληλος που θα τις καλύψει.
Καλεσμένη στο γάμο του μεγαλύτερου ξαδέρφου μου άκουγα να μοιράζονται «σ αγαπώ στον αέρα σαν κουφέτα που εκσφενδονίστηκαν στο πάτωμα άγαρμπα. Και σκεφτόμουν πως όντως όλοι τους με αγαπάνε. Αλλά τι σημασία έχει αυτή η αγάπη αφού δεν μπόρεσα ποτέ να τη νιώσω.
Τρείς μήνες μετά το εμβληματικό γάμο και το γλέντι που ακολούθησε η μαμά μου έκανε σοβαρό χειρουργείο και παράλληλα ολοκληρωνόταν μια μετακόμιση και το πτυχίο μου. Και μάντεψε σ όλα αυτά ήμουν μόνη. Δεν εμφανίστηκε ποτέ κανείς από όσους μ αγαπάνε. Παρά μόνο δύο φίλες και μια γειτόνισσα. Στις πρώτες δε χρειάστηκε ποτέ να τους πω πως τις αγαπώ. Όσο για τη δεύτερη απλά ανταλλάζει πίτες και συνταγές όταν πετυχαίνουν με τη μαμά μου.
Δεν έχει και πολλή σημασία «να μάθουν να στο λένε» αν σ αγαπούν τελικά.
Αυτό που έχει όμως σημασία είναι :
Να μην μετράς απουσίες
Όταν τις χρειάζεσαι πραγματικά. Όταν φοβάσαι πως τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα ή δε θα διορθωθούν ποτέ.
Να ξέρεις πως η χαρά σου είναι και χαρά τους
Από έναν αγώνα μπάσκετ μέχρι μια προαγωγή. Όταν αγαπάς χαίρεσαι, καμαρώνεις σα να είναι δική σου.
Να μη σε δικάζουν για τα λάθη σου
Σα να χαίρονται που τα έκανες. Κουνώντας αυτό το γνώριμο δάχτυλο της πείρας & της γνώσης που το μόνο του επίτευγμα είναι να τσιτώσει την υπομονή σου.
Να υπάρχει δράση και αντίδραση
Δεν υπάρχει αγάπη μονόπλευρη ούτε κερδίζει πάντα αυτός που νιώθει και δίνει περισσότερα. Κάποια στιγμή και αυτός κουράζεται, απογοητεύεται κι ίσως κάπου παρακάτω αποχωρεί. Η αγάπη πρέπει να είναι αμφίδρομη και να εναλλάσσεται διαρκώς.
Να μην δημιουργεί ερωτηματικά
Όταν είσαι σίγουρη για το τι έχεις δίπλα σου (αν πρόκειται για σχεση) και απέναντί σου ή και πιο μακριά (για φίλους, συγγενείς κλπ) δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο. Ούτε σ αγαπώ ούτε δώρα, ούτε λουλούδια τίποτα. Έχεις την ασφάλεια ότι ξέρεις, ότι νιώθεις. Και αυτό αν θέλεις είναι η μόνη και μεγαλύτερη απόδειξη αγάπης που πρέπει να εμπιστεύεσαι.
Γιατί οι άνθρωποι μπορεί όντως να ξεχάσουν όσα λένε, όσα είπαν ή όσα θα πουν. Όμως το πως αισθάνθηκαν ή πως τους έκανες να αισθανθούν είναι αυτό που μένει και το μόνο που έχει σημασία.