Skip to main content

Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει και είναι ένα θέμα πάντα τόσο επίκαιρο.

-Αρχικά τι πιάνεται ως απιστία;
Να δεις κάποιον άλλον πέρα από αυτόν που είσαι μαζί, διαφορετικά=ερωτικά. Να τον σκεφτείς αλλιώς, να θες κάτι παραπάνω.
Η πράξη σίγουρα διαφέρει αλλά σε όποιο σημείο και να φτάσει ή να μη φτάσει λόγω τύψεων ή ενδοιασμών, είναι το ίδιο και το αυτό.

-Γιατί;

Επειδή και μόνο που μπήκες στη διαδικασία να φανταστείς, να θες, κάποιον, δείχνει ότι δε σε καλύπτει αυτός που έχεις. Θα έπρεπε να μη σου βγαίνει καν να δεις κάποιον άλλον “αλλιώς” γιατί στο μυαλό και την καρδιά σου είναι αυτός που έχεις. Ξέρεις τι σημαίνει για σένα και τίποτα άλλο επιφανειακό ή πρόσκαιρο μπορεί να σε δελεάσει όσο κι αν προσπαθήσει.

Σίγουρα πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε ως προς κάτι. Όμως δεν το ξέρουμε συνολικά, δεν έχουμε γνωριστεί, δεθεί και δέσει. Τα συναισθήματα είναι σπάνια και μοναδικά. Δε μοιράζονται ούτε αντιγράφονται. Αν λοιπόν νιώσεις πως αυτός είναι, είναι και τέλος. Μετά προσπαθείς στην καθημερινότητα, να χτίσετε το εμείς. Οι 2 σας. Είστε αρκετοί. Δε χωρά και δεν πρέπει να μπαίνει τίποτα ανάμεσα.

Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο; Όχι. Εξηγήσου και κάνε ότι θες. Κάθε άνθρωπος αξίζει έναν άλλον που να θέλει μόνο εκείνον.
Δε γίνεται να τα έχεις όλα δικά σου.

Αν και το κάνεις και το κρύψεις είσαι και θρασύδειλος και ψεύτης και καλός ηθοποιός για να συνεχίζεις να κοιτάς στα μάτια τον άλλον ενώ τον κοροϊδεύεις.

Ξέρεις τα δικαιώματα είναι άτιμα. Άπαξ κ τρυπώσουν οι υποψίες θα βγουν. Είναι κι αυτό το γυναικείο ένστικτο που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Δεν πας να τη βγάζεις τρελή. Να ‘χεις και αποδείξεις. Να έχεις στήσει τόσο καλά το θεατράκι. Αν της μπήκε η ιδέα, δε θα της βγει.

-Αν κάνει απιστία

Εννοείται πως δε συγχωρείται. Έχει τελειώσει. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Γιατί αν το καλοσκεφτείς, η απιστία είναι το εύκολο. Άπειρες οι επιλογές. Αν έχεις αυτή την ανάγκη, δεν τα ‘χεις βρει με τον εαυτό σου. Όταν επιλέγεις όμως, κάποιον άνθρωπο, υπερασπίζεσαι την επιλογή σου και δεν αφήνεις τίποτα να μπει ανάμεσα. Για να μπει τρίτος, εσύ τον άφησες. Εσύ σας άφησες και έφυγες. Άρα πλέον είναι αργά. Δε γίνονται με το ζόρι αυτά. Ούτε είναι εύκολο να μην μπεις στον πειρασμό. Το θέμα είναι να μη θέλεις, να μη σου βγαίνει, να μην το σκεφτείς. Γιατί θα σου τύχει. Το θέμα είναι τι κάνεις εσύ, όχι ο άλλος. Από αυτό κρίνεσαι.