Γιατί πιστεύεις ότι περνάς και μόν@ σου καλά.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον υπάρχει πολύ κόσμος, που πιστεύει ότι είναι καλύτερα μόνος του. Και η αλήθεια είναι ότι συμμεριζόμαστε λίγο την άποψη αυτή. Καταλαβαίνουμε γιατί κάποιος επιλέγει να είναι μόνος.
Γιατί η σύγχρονη εποχή έχει κάνει κάποια πράγματα εύκολα, αλλά κάποια άλλα τα έχει κάνει πολύ πολύπλοκα. Κι ειδικά όσον αφορά τις σχέσεις, εκεί η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα πιο πολύ.
Κάποτε ερωτευόσουν και μπαμ, έκανες σχέση, πέρναγες καλά, σταμάταγες να περνάς καλά, χώριζες και φτου από την αρχή. Τώρα όμως, ο κόσμος δεν έχει την απαιτούμενη ενέργεια να κάνει κάτι τέτοιο. Και δεν έχει και χρόνο.
Μα τι συμβαίνει τελικά;
Συμβαίνει λοιπόν, ότι οι ρυθμοί είναι γρήγοροι αλλά και οι σχέσεις έχουν γίνει πιο πολύπλοκες. Είναι δύσκολο πλέον να βρεις κάποιον, που να ταιριάξεις κάπως και να έχετε τα ίδια θέλω.
Κι αυτό οφείλεται στην έλλειψη υπομονής, στην έλλειψη ενσυναίσθησης και φυσικά στον φόβο. Οι άνθρωποι γίνονται πιο δύσκολοι και πιο απαιτητικοί. Κι εσύ φοβάσαι να ανοιχτείς μην τυχόν και πληγωθείς, μην εκτεθείς.
Και τότε αποφασίζεις να μείνεις single κι αν κάτσει κάτι, έκατσε αλλιώς περνάς καλά και μόν@ σου. Και τελικά φτάνεις στο σημείο να μην ψάχνεις καν και να μην προσπαθείς, γιατί απλά είσαι πεπεισμέν@ ότι είναι χάσιμο χρόνου.
Τι ισχύει στην πραγματικότητα
Αυτό που κάνεις λοιπόν, το να επιλέγεις δηλαδή να είσαι μόν@ δεν είναι επιλογή. Είναι δειλία. Διαλέγεις τον εύκολο δρόμο, τον λιγότερο επώδυνο. Αλλά μαζί με αυτό, διαλέγεις μια ζωή χωρίς συγκινήσεις, χωρίς αγάπη και χωρίς έρωτα.
Και ναι, σαφώς και μπορείς να ζήσεις μόν@ σου και να τα πας περίφημα. Γιατί δεν χρειάζεσαι κάποιον να σε ολοκληρώσει, δεν χρειάζεσαι κάποιον γιατί έχεις ανάγκη. Τα καταφέρνεις γιατί είσαι ένας ανεξάρτητος άνθρωπος και μπορείς.
Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν είναι μοναχικό ον. Είναι συντροφικό. Χρειάζεται την παρέα, την ζεστασιά του άλλου. Χρειάζεται να μην νιώθει ότι είναι μόνος. Χρειάζεται να αγαπάει και να αγαπιέται.
Γι΄ αυτό κι εσύ μπορείς να δοκιμάσεις να ερωτευτείς. Κι αν αποτύχεις να προσπαθήσεις πάλι. Γιατί τελικά, δεν έχεις τίποτα να χάσεις.