Μπορούν δύο άνθρωποι σε μια σχέση να είναι ισότιμοι;
Τα τελευταία χρόνια έχει επανέλθει και μάλιστα πολύ έντονα, η συζήτηση σχετικά με τις ανισότητες των δύο φύλων, με τις γυναίκες επιτέλους να διεκδικούν μια ισότιμη θέση στον σύγχρονο κόσμο.
Ωστόσο, όσο κι αν εντείνονται αυτές οι προσπάθειες, τα γεγονότα μαρτυρούν πώς, τελικά η ισότητα δεν ισχύει στις διαπροσωπικές σχέσεις. Αλήθεια, εσύ στη σχέση σου νιώθεις ίσ@; Και αν ναι, είναι γιατί όντως ισχύει ή γιατί θέλεις να ισχύει;
Τι είναι τελικά η ισότητα βρε παιδιά;
Η ισότητα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που μοιράζονται τη ζωή τους, είναι να προσφέρουν σε αυτή το ίδιο κομμάτι. Να κάνουν και οι δύο θυσίες, να απολαμβάνουν και οι δύο και να μην αδικείται κανείς. Με λίγα λόγια να μην κάνει τη ζωάρα του ο ένας και ο άλλος να επιβαρύνεται όλη τη δουλειά.
Αυτή η πολυπόθητη ισότητα είναι αίτημα και προαπαιτούμενο μιας υγιούς σχέσης. Είναι σημαντικό δύο άνθρωποι να αισθάνονται ισότιμοι και να μην νιώθουν ότι πνίγονται ή ότι καταπιέζονται, επειδή ακριβώς αναλαμβάνουν πιο πολλά από το “μερτικό” που τους αναλογεί.
Στην πραγματικότητα λοιπόν, η ισότητα στις σχέσεις έχει να κάνει πιο πολύ με το μοίρασμα, με τον καταμερισμό και τη συνεργασία. Αν λοιπόν, ένα ζευγάρι καταφέρνει να μοιράζεται τα οικογενειακά βάρη, με τρόπο όμως που δεν θα βασίζεται στο φύλο, αλλά στη διάθεση, την ικανότητα και την ενσυναίσθηση, τότε ναι αυτό είναι ισότητα.
Οι ανισότητες που παρατηρούνται στις σχέσεις πρωτίστως έχουν να κάνουν με ετερόφυλα ζευγάρια. Αυτό συμβαίνει λόγω των έμφυλων ανισοτήτων, που κατατρέχουν το ανθρώπινο γένος αιώνες τώρα και που γίνεται τεράστια προσπάθεια να φύγει πια αυτός ο ζυγός. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει και σε γκέι ζευγάρια. Γιατί οι αδικίες γίνονται από εμάς τους ανθρώπους σε άλλους ανθρώπους.
Τι πρέπει να αλλάξει;
Αυτό που βασικά πρέπει να αλλάξει είναι το σκεπτικό μας. Πρώτα από όλα να καταρρίψουμε το μοτίβο του άνδρα κουβαλητή και της γυναίκας νοικοκυράς-μάνας-συζύγου…
Αλλά πέρα από αυτό, πρέπει όλοι μας να αποκτήσουμε έστω και μια στοιχειώδη ενσυναίσθηση. Να νοιαζόμαστε για τον άλλο και να τον πονάμε. Να σκεφτόμαστε αν ήμουν εγώ στη θέση του άλλου, θα μου άρεσε η συμπεριφορά μου; Θα περνούσα καλά;
Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να επικοινωνούμε με τ@ν σύντροφό μας τις δυσκολίες και τις σκέψεις μας. Γιατί υπάρχει και η περίπτωση που το έτερον ήμισυ να μην έχει αντιληφθεί ότι έχεις επωμιστεί πολλά ή ότι στην τελική θέλεις βοήθεια.
Και ναι, είναι βασικό να μπορείς να ζητάς βοήθεια. Να μην εκμεταλλεύεσαι όμως καταστάσεις, γιατί τότε αδικείς εσύ τον άλλο, αλλά να λες “βοήθησε με, δεν τα καταφέρνω”. Δεν είναι ντροπή, δεν είναι κακό.
Το μοίρασμα είναι η συγκολλητική ουσία μιας σχέσης. Είναι ο λόγος για να επενδύσεις σε μια σχέση και ο τρόπος για να τη διατηρήσεις. Κατά τα άλλα, υπάρχουν πολλά που πρέπει να κάνουμε και να σκεφτούμε, αλλά τουλάχιστον ας ξεκινήσουμε με αυτό.