Ειλικρινά πες μου, αν σε κατηγορήσω θα πειραχτείς; Το να σε θεωρεί δεδομένη είναι η αιτία και το αποτέλεσμα, το ότι δεν περνάει χρόνο μαζί σου. Ακριβώς δίπλα στην αιτία πρόσθεσε και το δικό σου μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό, μιας και είναι ο λόγος που οδηγήθηκες σε αυτό το αποτέλεσμα (δεν θέλει να περνάει χρόνο μαζί σου).
Τι θα πει αλήθεια σε έχω ‘’δεδομένο’’;
Θα πει σε εμπιστεύομαι, σε αγαπώ, ξέρω πως και εσύ με αγαπάς; Θα πει θα είμαι πάντα εδώ για εσένα όσο και εσύ για εμένα; Ή μήπως θα πει έχω μια σχέση εξάρτησης μαζί σου, θέλω ανά πάσα στιγμή να γνωρίζω τι κάνεις και που είσαι και δεν δέχομαι να κάνεις το οτιδήποτε δίχως και την δική μου παρουσία;
Aπλές ερωτήσεις σου κάνω και εννοείται πως δεν χρειάζεται να τις πάρεις προσωπικά, πόσο μάλλον αν δεν ισχύουν. Κατά τα άλλα, αν όντως σε θεωρεί δεδομένη επειδή σε εισαγωγικά (ή εκτός εισαγωγικών) αντιλαμβάνεται πως ‘’η ζωή σου δεν έχει κανένα απολύτως νόημα χωρίς εκείνον’’, τότε ναι, είναι φυσιολογικό να σε θεωρεί ‘’δεδομένη’’. Είναι φυσιολογικό να μην έχει τον ενθουσιασμό του πρώτου καιρού. Αν πάλι δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά, μήπως τελικά κουράστηκε; Μήπως περνάτε κυριολεκτικά μια φάση; Τη δική σας φάση;
Αυτά εξέτασε και αυτά σκέψου!
Οι σχέσεις ξεκινάνε από εμάς και καθρεφτίζονται στον άνθρωπο που επιλέγει η καρδιά μας. Κι αν ο δικός σας καθρέφτης έχει ραγίσει, μην τον πετάξεις στα σκουπίδια. Κόλλησε τον αν νιώθεις πως αξίζει, κι αν ύστερα από προσπάθεια αισθανθείς πως δεν διορθώνεται με τίποτα, πάρε καινούριο! Στη καλύτερη πάρτε από κοινού έναν καινούριο!