Ήταν από τα βράδια που θα θυμάμαι όσα χρόνια κι αν περάσουν. Καλοκαίρι, ζέστη, τα κορίτσια στο γνωστό στέκι για τα πρώτα κοκτέιλ κι εγώ να βαριέμαι φρικτά να ακολουθήσω. Ήθελα να χωθώ κάτω από το ντουζ και να μείνω εκεί για πάντα. Δυστυχώς όταν μας χτυπάει αυτό το mood τότε είναι που επιμένουν οι άλλοι περισσότερο.
Το τηλέφωνο δεν σταμάτησε να χτυπάει μέχρι να πω ‘πείτε ένα λογκ αιλαντ έρχομαι’. Εννοείται πως έβαλα ότι βρήκα μπροστά μου και το outfit φώναζε –πιείτε να φύγουμε- αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Γιατί στα λέω όλα αυτά και δεν τα γράφω στο ημερολόγιό μου; Πρώτον γιατί το ημερολόγιο τα ξέρει ήδη και δεύτερον γιατί κάπως πρέπει να μοιραστώ πως είναι να ερωτεύεσαι όταν δεν το περιμένεις. Όταν το μόνο πράγμα που θέλεις είναι να αράξεις με τις κολλητές σου και να πιες ότι έχει ο κατάλογος.
Θέλω να σου πω πως είναι αυτή η μαγεία –και κατάρα μαζί- να την πατάς φορώντας κάτι που σε κάνει να δείχνεις λίγο ανάμεσα σε ράπερ και υπάλληλο στη ψησταριά ‘Θανάσης’.
Μια στιγμή που όλα είναι χαλαρά κι ας είναι όλα άλυτα. Τη στιγμή που την πατάς σαν ώριμο φρούτο επειδή απλά δεν το περίμενες.
Γενικά δεν είναι ότι δηλώνω απαισιόδοξη ,αλλά αν πούμε ότι υπάρχει για όλους κάτι/κάποιος εκεί έξω για μένα θα δεχόμουν ότι υπάρχει μοναξιά. Για την ακρίβεια μασούλημα και μοναξιά. Να κρύβεσαι κάτω από ξεχειλωμένα underwear και να βλέπεις τον κόσμο να ερωτοτροπεί στις ταινίες. Να κλαις που υπάρχει τόση χρυσόσκονη και μετά να ξανακλαις επειδή κατάλαβες ότι μόλις τσάκισες μια lacta κι ένα snickers. ΣΚΑΤΆ και χοντρή και μόνη.
Λίγο πιο έτοιμη για να γράψω τη συνέχεια στο ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς χωρίς το χιόνι και το άπειρο σεξ. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που μου έριξε πάνω όλο το τζιν.
Μισή ώρα αργότερα δεν με ενοχλούσε τίποτα εκτός από το τζιν μου που συνέχιζε να μυρίζει τζιν τόνικ. Αλλά και πάλι είχα αρχίσει να συμφιλιώνομαι με το πως κατέληγε η βραδιά.
Το αγόρι της υπόθεσης ήταν η αφορμή να πιστέψω πως καλά πράγματα συμβαίνουν όταν δεν το περιμένεις. Πως οκ η μαγεία υπάρχει στις πιο περίεργες βραδιές. Και συνήθως σε βρίσκει όταν δε λάμπει τίποτα πάνω σου.
Τη στιγμή που ορκίζεσαι πως ο επόμενος που θα σε ρωτήσει γιατί είσαι single ενώ είσαι τόσο όμορφη θα τον ρίξεις στο Θερμαϊκό και θα το δηλώσεις ατύχημα.
Τη στιγμή που αρχίζεις να οραματίζεσαι πως θα μείνεις μόνη και χωρίς φίλους –αν τολμήσει κανείς να σου ξαναφέρει blind date- γιατί βαρέθηκαν να σε βλέπουν μόνη.
Και τότε απλά συμβαίνει. Γιατί πλέον δεν πιστεύεις σε τίποτα, δεν κυνηγάς τίποτα και μυρίζεις ολόκληρη αλκοόλ και ενδορφίνες.
Όλοι μου λένε πως ο σωστός έρχεται όταν τελειώσεις με τις λάθος σχέσεις, τα διλήμματα, τα απωθημένα και δεις επιτέλους καθαρά.
Εγώ απλά θα πω πως ο σωστός για σένα είναι αυτός που απλά θα ρθει και θα τα σβήσει όλα.
Τόσο απλά και τόσο «κανονικά».
Αν λοιπόν η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ρθει, που την κυνηγάμε, την ψάχνουμε. Φαντάσου τι συμβαίνει όταν έρχεται χωρίς να την περιμένεις και εσύ απλά της ανοίξεις. Μαγεία.
featured photo: @genesislinares_