Skip to main content

”Η ερωτική φιλία είναι δώρο”. Έλεγε χτες η ηθοποιός στη σειρά που παρακολουθούσα με τις φίλες μου. Εννοείται πως πάτησα pause και τις κοίταξα όλο απορία. Δηλαδή θα αντέχατε να μείνετε φίλοι με κάποιον που τον θέλετε ερωτικά;

Διαλέγεις  το φίλοι ή φεύγεις γιατί δε σου αρκεί μόνο αυτό;

Βέβαια στη σειρά που βλέπαμε η φιλία των πρωταγωνιστών καταλήγει σε ένα παθιασμένο έρωτα. Όσο εμείς συνεχίζαμε να μασουλάμε τσιπς με το κρασί που ζεστάθηκε, άλλο τόσο μου φούντωναν εμένα τα σενάρια.

Ώσπου θυμήθηκα το Κωστάκη απ’ το περασμένο 2008 που δουλέψαμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι μαζί. Τον Κωστάκη που μου έμαθε ψαγμένες μουσικές και τραγούδια. Ταινίες με νόημα και κόλπα στο pc.  Τον Κωστάκη που εκείνον τον Αύγουστο έκανε σχέση με τη Κάτια’ γιατί πήγανε μαζί σε μια εξίσου ψαγμένη συναυλία.

Προσπαθούσα να κάνω πως δε με νοιάζει, δε μ’ επηρεάζει και κυρίως πως δε θ’ αλλάξει τίποτα μεταξύ μας. Άδικος κόπος. Γιατί όταν κάποιο τον φαντάζεσαι με κλειστά τα φώτα, με κεριά και όλα τα συναφή η φιλία πάει περίπατο. Όταν κάποιον τον θέλεις να κρατάει το δικό σου χέρι και όχι κάποιο ξένο, είναι δύσκολο να διαλέξεις την επιλογή να είστε φίλοι.

Προτιμάς το τίποτα. Όπως έκανα και εγώ.

Και εύχεσαι μέρα με τη μέρα να το ξεχάσεις όλο αυτό. Γιατί τι νόημα έχει να είστε φίλοι αν δεν αντέχεις να ακούς πόσο ενθουσιασμένος είναι με τη νέα του κοπέλα.

Δεν ξέρω πως απομακρύνεσαι ή αν είναι καλή ιδέα να βγάλεις όλο το συναίσθημα από μέσα και να του το πετάξεις στα μούτρα. Αν με ρωτάς παρόλο που εγώ σας προτρέπω να τρώτε τα μούτρα σας με στυλ, δεν το έκανα.

Όχι γιατί φοβόμουν την απάντηση, αλλά γιατί ήξερα πως εμείς οι δυο είμαστε άλλοι κόσμοι. Κόσμοι που μπορεί να συναντήθηκαν, αλλά και ανάποδα να τους φέρεις θα είναι δύο κύκλοι που δεν θα εφάπτονται με κανένα τρόπο.

Φυσικά και μου έλειψε η φιλία μας, τα αστεία μας και το να επικοινωνώ με έναν άνθρωπο που καταλάβαινε το σηκωμένο μου φρύδι πριν καν αυτό σηκωθεί. Αλλά όπως λέει και ο κολλητός μου κάθε φορά που τελειώνει κάτι στη ζωή μου:

Αν δεν μπορείς να το απολαύσεις αυτό που σου δίνεται, φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς.

Δεν το μετάνιωσα γιατί και σήμερα να το ζούσα πάλι την ίδια επιλογή θα έκανα. Για την ιστορία ο Κωστάκης δουλέψαμε άλλη μια χρονιά μαζί, αλλά από απόσταση. Άλλες παρέες, άλλα πόστα, όλα διαφορετικά.

Γιατί όταν αποφασίζεις να πάρεις αποστάσεις από πράγματα και καταστάσεις συνειδητά -χωρίς να περιμένεις να τρέξουν αυτά πίσω σου- θα βρεις τον τρόπο να το κάνεις.

Δεν χρειάζεται να διαλέξεις το τίποτα αν μπορείς να μείνεις πιστή στο να είστε φίλοι χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αλλά πες μου μπορείς;