Το dating στις μέρες μας είναι δύσκολο. Παλιά, αγόρι έβλεπε κορίτσι, το πλησίαζε, ζητούσε τηλέφωνο, έβγαιναν και κάπως έτσι πήγαινε η ιστορία. Τώρα, υπάρχουν εκατό όροι για εκατό διαφορετικά είδη σχέσης αλλά και συμπεριφορών που θυμίζουν σχέση ή και όχι. Friends with benefits, ghosting,mosting και ένα κάρο λέξεις που και μόνο που τις διαβάζω κουράζομαι και μετά δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ με τις σχέσεις.
Πότε γεννήθηκαν όλοι αυτοί οι τύποι σχέσεων;
Υπήρχαν πάντα; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως μιλώντας με τους φίλους μου όλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα στο κυνήγι του ζευγαρώματος και είναι γεμάτοι καχυποψίες κι απογοήτευση. Ωστόσο, διαφαίνεται ένα μοτίβο ανάλογα με την δεκαετία στην οποία ανήκεις. Διότι άλλα θέματα έχει να αντιμετωπίσει ο τριαντάρης κι άλλα ο σαραντάρης.
Για τον σαραντάρη που δεν παντρεύτηκε μέχρι τα πρώτα -αντα, η κοινωνία έχει την άποψη πως κάποιο κουσούρι θα έχει και καλά θα κάνει να βιαστεί να φορέσει την κουλούρα για να αποδείξει το αντίθετο. Έτσι, οι άνω των σαράντα, ψάχνουν, συνήθως, κάποιον για μακροχρόνια δέσμευση, που θα έχει ζήσει τη ζωή του και θα θέλει κι αυτός να βρει το «λιμανάκι» του. Ή αυτό ή που θα συνεχίσουν ακάθεκτοι την single life με μότο τους «θα ζήσω ελεύθερο πουλί», αφού έχουν συνηθίσει να ζουν μόνοι τους και να μην μοιράζονται το υπέρδιπλο κρεβάτι τους. Παλιότερα τους αποκαλούσαν γεροντοπαλίκαρα και γεροντοκόρες, σήμερα γνωρίζουμε πως είναι απλά ελεύθεροι (singles) για τους δικούς τους λόγους ο καθένας.
Στα σαράντα συνήθως θέλεις στη ζωή σου συνέπεια, σταθερότητα, ηρεμία, ειλικρίνεια, αφοσίωση και σεβασμό, αξίες που δεν τις διαπραγματεύεσαι
Έχεις φάει τα μούτρα σου αρκετές φορές, έχεις ζήσει και κάνα δυο μεγάλους έρωτες, κάτι χλιαρά φλερτάκια και μια μεγάλη αγάπη. Συνήθως ξέρεις αν κάτι θα πάει καλά από την πρώτη χειραψία ενώ βλέπεις αμέσως τα προειδοποιητικά σημάδια aka red flags ( αλλά ίσως τα αγνοήσεις ελπίζοντας πως κάτι θα αλλάξει).
Στα τριάντα, το dating στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα social media, στις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης
Οι άντρες τριαντάρηδες δεν ρισκάρουν μια κατά μέτωπο προσέγγιση ώστε να γλιτώσουν την χυλόπιτα και την αμηχανία. Οι γυναίκες πάλι, αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια αφού μπορούν να γνωρίσουν τον υποψήφιο πρώτα μέσα από τις εικονικές πλατφόρμες. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν και τα δύο φύλα να πάρουν μια πρώτη ιδέα για το άτομο που έχουν στην άλλη άκρη του διαδικτύου και να αποφασίσουν με την ησυχία τους αν πράγματι θέλουν να το γνωρίσουν κι από κοντά. Κι ενώ οι σαραντάρηδες βιάζονται η εικονική γνωριμία να γίνει και προσωπική, προτείνοντας σχεδόν αμέσως ραντεβού, οι τριαντάρηδες μπορούν να περάσουν βδομάδες ή και μήνες φέρνοντας την λέξη textationship στο προσκήνιο, που σημαίνει σχέση μόνο με/από μηνύματα!
Τι μπέρδεμα, θα σκεφτείς, αλλά έχε υπόψη σου πως στα τριάντα, οι περισσότεροι άντρες έχουν στο μυαλό τους κυρίως την σωματική επαφή και πιο σπάνια ψάχνουν για ρομαντισμό κι αισθαντική σχέση
Κι αυτό γιατί αισθάνονται πίεση στην επικοινωνία με το άλλο φύλο αλλά και στο γεγονός πως πρέπει να ανταποκριθούν σε κάποιες προσδοκίες και ρόλους ενώ ταυτόχρονα η ανεργία τους χτυπάει την πόρτα και προσπαθούν να φύγουν από το σπίτι της μαμάς, ή να συντηρήσουν ένα δικό τους. Κι όλο αυτό τους φαίνεται βουνό. Καθόλου παράξενο αν αναλογιστούμε πως οι νέες γενιές έχουν μάθει να τα έχουν όλα δίχως να κοπιάσουν ιδιαίτερα μέσα σε έναν κόσμο που η τεχνολογία έχει υπεραπλουστεύσει τα πάντα.
Στα τριάντα, οι σχέσεις φιγουράρουν στα social media ενώ στα σαράντα αναρωτιέσαι αν πίσω από το προφίλ ενός σαραντα -φεύγα, κρύβεται μία μόνη ψυχή ή μια ολόκληρη οικογένεια με τρία παιδιά.
Και κάθεσαι κι αναρωτιέσαι, «να κάνω κίνηση ή η υπόθεση μυρίζει TYN?»
Στα τριάντα, για τους άντρες η μοναξιά καλύπτεται κυρίως από τους φίλους ενώ οι γυναίκες φαίνεται πως ακόμη κι αν έχουν πολλές φίλες, επιθυμούν και μια συντροφική σχέση. Ο μέσος όρος διάρκειας των σχέσεων σε αυτήν την δεκαετία δεν ξεπερνά τους έξι μήνες κι αυτό γιατί οι άντρες δεν ενδιαφέρονται και τόσο πολύ να παγιώσουν μια σχέση ενώ οι γυναίκες μπορεί να βρίσκουν τους τριαντάρηδες λίγο ανώριμους, κι έτσι να γυρίζουν το βλέμμα τους σε μεγαλύτερους άντρες.
Κι εδώ που τα λέμε, δεν έχουν κι άδικο, καθώς αν λάβουμε υπόψη μας την γνωστή ρήση πως «στον χωρισμό φαίνεται ο άνθρωπος», τότε οι τριαντάρηδες φαίνονται πράγματι ανώριμοι αφού επιλέγουν να χωρίσουν με την μέθοδο του «εξαφανιζόλ», δηλαδή τρέπονται σε φυγή χωρίς να δώσουν σημεία ζωής, κόβουν απότομα την επικοινωνία (το γνωστό ghosting) χωρίς να μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη μιας σχέσης κι ενός χωρισμού. Αντίθετα, οι σαραντάρηδες θα σε καλέσουν για καφέ και θα σου μιλήσουν κατά πρόσωπο για την απόφασή τους αφού έτσι έχουν μάθει, να ξεκαθαρίζουν την θέση τους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους.
Ή στην χειρότερη θα βρουν κάποια καλή και σοβαρή δικαιολογία ώστε να μην συνεχίσουν μαζί σου χωρίς όμως να τους καταριέσαι μια ζωή.
Γενικά στα σαράντα παίζει λίγο περισσότερο τακτ, στα τριάντα λίγη περισσότερη τρέλα
Όλα αυτά βέβαια, είναι σχετικά. Σίγουρα κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, με την δική του προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία, αλλά τα μοτίβα υπάρχουν. Με την ανεργία στα ύψη στις μέρες μας, την τεχνολογία να έχει καταλάβει την ζωή μας και τον κορωνοϊό που έφερε την φυσική απόσταση να προστεθεί στην συναισθηματική, δεν μπορώ παρά να ευχηθώ καλή τύχη σε όλες κι όλους τους ελεύθερους εκεί έξω.
May the force be with you!