Μπορεί η απιστία να μην είναι μέσα στις πέντε πρώτες θέσεις στις λίστες με τις αιτίες ενός διαζυγίου, κανείς δεν αμφιβάλλει ωστόσο ότι συνδέεται σε πολλές περιπτώσεις με την απόφαση ενός παντρεμένου ζευγαριού να δώσει τέλος στο γάμο του.
Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην Αμερική έδειξαν ότι σε ποσοστά 44% για τους άνδρες και 25% για τις γυναίκες, η σύναψη κάποιας εξωσυζυγικής σχέσης δεν είναι κάτι σπάνιο.
Όλες οι μορφές απιστίας δεν είναι ίδιες
Θα ήταν λάθος να θέσουμε ως αιτία για την απιστία σε ένα γάμο ένα και μοναδικό κίνητρο. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κατά συνέπεια μπορεί να ωθείται από πολύ διαφορετικά κίνητρα. Μπορούμε ωστόσο να ομαδοποιήσουμε τις μορφές της απιστίας έτσι όπως αυτές εμφανίζονται σε μία μεγάλη γκάμα περιπτώσεων, σε κάποιες ομάδες. Κάθε ομάδα φυσικά δεν είναι δυνατόν να περιγράφει κάθε μεμονωμένη περίπτωση στην ολότητά της, μπορεί ωστόσο να περιγράψει με τρόπο ικανοποιητικό τα βασικά χαρακτηριστικά καθώς και τα πρωταρχικά κίνητρα που ωθούν ένα άτομο να απιστήσει.
Η απιστία ως αποτέλεσμα πεποίθησης ή ανάγκης επιβεβαίωσης
Η περίπτωση αυτή της απιστίας συνδέεται με τα συναισθηματικής φύσης προβλήματα του ατόμου που τη διαπράττει. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν είναι σπάνιο το άτομο το οποίο διαπράττει την απιστία να χαρακτηρίζεται από χαμηλότερο επίπεδο δέσμευσης σε σχέση με το σύντροφό του είτε να νοιώθει την ανάγκη επιβεβαίωσης της αξίας που συνδέεται με το φύλο του.
Τέτοιου είδους άτομα θα μπορούσε κανείς να πει ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πίνακα κινδύνου να απιστήσουν. Σε πολλές δε περιπτώσεις η απιστία δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός αλλά αντίθετα – σε άλλες περιπτώσεις περισσότερο και σε άλλες λιγότερο επαναλαμβανόμενη κατάσταση.
Η απιστία ως αποτέλεσμα του παρορμητισμού
Πολλά είναι αυτά τα οποία μπορούν να συμβούν οδηγώντας ένα άτομο στο λάθος χρόνο και στη λάθος στιγμή. Συναισθηματική φόρτιση οποιασδήποτε μορφής και για οποιονδήποτε λόγο, ποτό και τυχαία συναπαντήματα μπορεί να είναι ο λόγος για μία παρορμητική απόφαση για την οποία τις περισσότερες φορές μετανιώνουμε.
Η απιστία ως αποτέλεσμα προβλημάτων στο γάμο
Ποιος τελικά έχει την ευθύνη;
Μπορεί να πει κανείς να πει ότι σε κάθε περίπτωση την ευθύνη για την απιστία σε ένα γάμο την έχει μόνο ο ένας;
Σαφώς και ο άτομο το οποίο διαπράττει την απιστία ανεξάρτητα από τους λόγους για το οποίο γίνεται αυτό, έχει την ευθύνη της επιλογής – παρορμητικής ή μη δεν έχει σημασία, για αυτή του την απόφαση. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό ούτε δικαιολογεί την παραπάνω απόφαση.
Όπως όμως ειπώθηκε και παραπάνω τα κίνητρα που συνδέονται με την απιστία δεν είναι πάντα απόλυτα ξεκάθαρα. Έτσι σε πολλές περιπτώσεις έρχεται ως αποτέλεσμα ενός γάμου ο οποίος δεν προσφέρει στο ζευγάρι την ικανοποίηση που έχει ανάγκη, μία κατάσταση που στις περισσότερες των περιπτώσεων απαντά και στους δύο.
Στις περισσότερες λοιπό περιπτώσεις η απιστία δεν είναι αυτή καθαυτή που οδηγεί ένα γάμο στο τέλος του αντίθετα αποτελεί την αφορμή μέσω της οποίας αναδύονται στην επιφάνεια προβλήματα τα οποία πιθανών κάποιος ή και κανένας από τους δύο δεν ήθελε να παραδεχθεί.
Υπάρχει επιστροφή μετά από μία απιστία στο γάμο;
Πολλές έρευνες που πραγματοποιούνται το τελευταίο καιρό φαίνεται να δείχνουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις η απιστία του ενός από τους δύο συντρόφους φαίνεται να οδήγησε σε αποτελέσματα πολύ διαφορετικά από αυτά τα οποία με μία πρώτη ματιά θα περίμενε κανείς, καθώς υπήρξε το έναυσμα προκειμένου το ζευγάρι να συνειδητοποιήσει τα προβλήματα τα οποία προϋπήρχαν – και κατά ένα μέρος οδήγησαν έμμεσα ή άμεσα στο γεγονός της απιστίας και να αναζητήσει λύσεις, θέτοντας με αυτό τον τρόπο τις βάσεις για ένα περισσότερο στέρεο γάμο που στο τελικό ζύγισμα έμοιαζε τελικά κερδισμένος, καθώς δίνεται με βίαιο θα λέγαμε τρόπο η αφορμή για μία ενδοσκόπηση της σχέσης του – κάτι το οποίο υπήρχε από πριν η ανάγκη να γίνει.
Φυσικά αυτό σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ούτε ο κανόνας αλλά ούτε είναι κάτι εύκολο και ανώδυνο καθώς απαιτεί μεγάλη δύναμη και πραγματική θέληση και από τους δύο που θα πρέπει να βάλλουν στην άκρη κάθε τι που παρακινείται από εγωιστικά κίνητρα προκειμένου ο γάμος να σωθεί χωρίς να βγει από τη διαδικασία στην καλύτερη περίπτωση ακρωτηριασμένος, αναθεωρώντας πολλές πτυχές σε μία σχέση.
Η επούλωση των πληγών που αφήνει πίσω της μία απιστία στο γάμο – θυμός, αίσθηση απόρριψης, δυσπιστία, χρειάζεται χρόνο – τουλάχιστον δύο χρόνια με βάση την επικρατούσα άποψη. Μέσα όμως από μια διαδικασία διαλόγου και αμοιβαίας κατανόησης και γιατί όχι με τη βοήθεια ενός ειδικού – σε αυτή την περίπτωση οι πιθανότητες να σωθεί τελικά ο γάμος αυξάνονται, τα προβλήματα είναι δυνατόν να λυθούν και η σχέση των δύο συντρόφων να βγει πολύ περισσότερο δυνατή.